Even terzijde: ik geloof niet dat regeren en efficiency iets met elkaar te maken hebben. Regeren is compromissen zien te bereiken, politiek wollig praten dus, zeg maar ouwehoeren.
Geen enkel belang is 0 tegenover andere belangen, zoals ook geen enkel belang 1 is tegenover een ander belang. Zoeken naar grootste gemene delers en zo.
Alert zijn ook op vijanden, die er ook graag met de hoofdprijs vandoor willen gaan.
Een ander terzijde. Een nieuw departement oprichten is meestal ook meer werkgelegenheid creëren dan werkproductie. Eerst het instromen van ambtenaren, de boel een beetje in laten klinken – een soort spoordijk … nou, dat kost ook tijd. Dan ambtenaren van een oud departement verkopen: sorry joh, dit is nu mijn verantwoordelijkheid.
Gaat Musk leiding aan geven (samen met een andere rijke man – maar ik geloof dat het woordje “samen” niet past bij Musk). En ik moet denken aan dat moment dat Musk voor de eerste keer de Twitter burelen binnen stapte.
Zou hij zijn opkomst op dit toneel ook doen carrying a porcelain sink.
Ik geloof niet dat dat een beter resultaat gaat opleveren dan zijn eerste bemoeienissen met Twitter.
Maar ik heb nu al medelijden met al die mensen die straks de wenkbrauwen fronsen als ze weer een dagorder van Trump krijgen die "niet onmiddellijk" te plaatsen is in de context van uitgestippeld beleid. Ik ben namelijk bang dat de eerste medewerker van Musk een fronswatcher zal worden: rondlopend in het Congres, en in het Witte Huis en, bijvoorbeeld, in het Pentagon om met gekromd wijsvingertje iemand met een frons op het voorhoofd bij zich te roepen en te zeggen: ga jij maar naar huis, jongen.
Hoef je maar één keer te doen per departement, per een ruimte vol mensen die ontspannen, handen achter het hoofd gevouwen, naar hun beeldscherm kijken. Een dag later zitten ze allemaal gebogen over hun laptop, puntje van de tong tussen de lippen.
Die fronswatcher kan zelf al snel, geheel overbodig geworden, binnen drie maanden schat ik, door de sink gespoeld worden.
No comments:
Post a Comment