USA/Israël (paraphrasing Clausewitz): continuation of the barbaric past by other means.
Sunday, June 29, 2025
Wednesday, June 25, 2025
NRC 30 juni 2012
Iraniërs zijn verschrikkelijke mensen, wreedaards.
Hoe weten we dat: nou, ze hebben (bijna) een bom. Het is al een hele tijd geleden dat ze hem bijna hadden ... uh, of ze hebben hem al heel lang bijna … weet ik ook niet precies.
Zijn alle Iraniërs dan verschrikkelijke mensen?
Nou, dat nou niet direct … maar toch.
Van wie weten we dat eigenlijk?
Van de Amerikanen.
Iraniërs zijn namelijk niet democratisch. Dus Iraniërs die aardig zijn worden in gevangenissen gestopt en gemarteld door de wreedaards.
Die Amerikanen, zijn dat dan wel aardige mensen?
Uh … laatstelijk nog wel ja … maar ’t is veranderd.
Daar stoppen ze nu ook hele aardige, onschuldige mensen, zo van de straat geplukt, in helse gevangenissen - overzee nog wel.
En, niet vergeten, goedgekeurd door de Ayatollahs van het Supreme Court of The United States .
Hoe lang weten we eigenlijk dat Iraniërs slechte mensen zijn?
Uh … zo ongeveer sinds 1953, toen Engeland en Amerika hun oliebelangen belangrijker vonden dan democratie en de democratisch gekozen premier van Iran, Mohammad Mossadegh, werd verdreven in een staatsgreep, georkestreerd door de CIA en de Britse geheime dienst MI6. Mohammad Reza Pahlavi keerde terug: wel sjah, maar puppy van het westen.
Vanaf dat moment werden Iraniërs hoe langer hoe slechtere mensen … zeggen de Amerikanen en de Israëliërs.
Vandaar deze boodschap aan die zo ontzettend aardige Amerikanen:
Hence this message to those very nice Americans:
Lest we forget, it was Israël who fired the first rocket … and the second rocket, and more – and make no mistake: with Trumps consent.
And it was Trump who started the fighting – and no way that he has to be afraid of an Iran bomb.
And lest we forget. It was the secretary of Defense, Hegseth who was bragging about following orders:
- 14 MOP’s
- the bombers (B2) covered a distance of 12000 miles
- the biggest operations ever
- uh ... oh, and all went well, no collateral damage ... of course not
Lest we forget: USA and Israel, the gang of Benjamin and Donald … those are the agressors!
Hoe weten we dat: nou, ze hebben (bijna) een bom. Het is al een hele tijd geleden dat ze hem bijna hadden ... uh, of ze hebben hem al heel lang bijna … weet ik ook niet precies.
Zijn alle Iraniërs dan verschrikkelijke mensen?
Nou, dat nou niet direct … maar toch.
Van wie weten we dat eigenlijk?
Van de Amerikanen.
Iraniërs zijn namelijk niet democratisch. Dus Iraniërs die aardig zijn worden in gevangenissen gestopt en gemarteld door de wreedaards.
Die Amerikanen, zijn dat dan wel aardige mensen?
Uh … laatstelijk nog wel ja … maar ’t is veranderd.
Daar stoppen ze nu ook hele aardige, onschuldige mensen, zo van de straat geplukt, in helse gevangenissen - overzee nog wel.
En, niet vergeten, goedgekeurd door de Ayatollahs van het Supreme Court of The United States .
Hoe lang weten we eigenlijk dat Iraniërs slechte mensen zijn?
Uh … zo ongeveer sinds 1953, toen Engeland en Amerika hun oliebelangen belangrijker vonden dan democratie en de democratisch gekozen premier van Iran, Mohammad Mossadegh, werd verdreven in een staatsgreep, georkestreerd door de CIA en de Britse geheime dienst MI6. Mohammad Reza Pahlavi keerde terug: wel sjah, maar puppy van het westen.
Vanaf dat moment werden Iraniërs hoe langer hoe slechtere mensen … zeggen de Amerikanen en de Israëliërs.
Vandaar deze boodschap aan die zo ontzettend aardige Amerikanen:
Hence this message to those very nice Americans:
Lest we forget, it was Israël who fired the first rocket … and the second rocket, and more – and make no mistake: with Trumps consent.
And it was Trump who started the fighting – and no way that he has to be afraid of an Iran bomb.
And lest we forget. It was the secretary of Defense, Hegseth who was bragging about following orders:
- 14 MOP’s
- the bombers (B2) covered a distance of 12000 miles
- the biggest operations ever
- uh ... oh, and all went well, no collateral damage ... of course not
Lest we forget: USA and Israel, the gang of Benjamin and Donald … those are the agressors!
Sunday, June 22, 2025
verkiezingsblunder?
Timmermans heeft gesproken. Eindelijk weer een reden om PvdA te gaan stemmen.
Okay, GroenLinks-PvdA - vooralsnog, er is nog geen nieuwe naam.
Eindelijk een burgerpartij, een politieke organisatie uit de rijen van het establishment die, onontkenbaar en onomkeerbaar, het welhaast maffiose gedrag van de Netanyahu-bende in Gaza én op de Westbank, in Syrië en in Libanon en nu dan ook nog in Iran – zoals een maffiabende de leden van een rivaliserende bende op klaarlichte dag in een winkelcentrum doodschiet, zich niet bekommerend om bezoekers en hun kinderen – wil herkennen en benoemen voor wat het is, én daar consequenties aan verbindt.
Het hele Midden-Oosten gaat in de fik door een gek ... het staat in de verslagen van de Tweede Kamer der Staten Generaal van een Europese lidstaat.
Dankzij de motie van Piri kun je de PvdA weer in je armen sluiten.
Lang leve Kati Piri
Lang leve Frans Timmermans
Niet verrassend, de politiek viel kamerbreed over ze heen.
Levensgevaarlijk.
Onverdedigbaar.
Jodenhaat-motie.
Yesilgöz glorieerde. Plotseling kan ze FT echt een onbetrouwbaar politicus noemen.
En de Telegraaf kopte: GL neemt PvdA over
Natuurlijk, er was ook het te verwachten gemurmureer van de uitgedienden: Lodewijk Asscher, Reshma Roopram, Ad Melkert c.s
Daar was Gerdi Verbeet.
Gerdi Verbeet wordt getroost door Rob Oudkerk
het congres waar hun motie tegen de motie verworpen is.
En, hoe jammerlijk, Job Cohen. Ooit was zijn aanwijzing tot partijleider en lijstaanvoerder voor mij een reden om op de PvdA te stemmen.
Veels te laat strooi ik alsnog as over mijn hoofd.
Maar, ons Frenske toont nu lef. Hij gaat links zijn verkopen. Okay, hij zal links nog even een nieuw verhaal moeten geven, een nieuwe smoel. Maar hij toont lef door in verkiezingstijd te laten zien dat het hem menens is, dat links zijn. Wat het betekent om democraat en sociaal te zijn.
Een lef die Biden, en daarna Kamala 'I wouldn't do anything different' Harris niet konden opbrengen.
Politieke moed?
"Politieke suïcide”, zei partijprominent Rob Oudkerk.
Volgens de Volkskrant heerst er een jubelstemming op het congres, zeg maar triomfalisme: “Vooral jongeren hopen op nieuw electoraal succes door een veel strengere Israël-koers te varen.”
Of dat triomfalisme terecht is, moet nog blijken.
Daar komt bij: een triomfalisme dat, in het licht van een nog lang niet achter ons liggend verleden, ook een sociaaldemocratisch verleden - wegkijken en goedpraten - toch wel een beetje genant genoemd mag worden.
Een rooie lijn trekken als er 60.000 mensen doodgeslagen zijn, en de overlevenden van die misdaad van honger en dorst dreigen om te komen … dat kan ik ook.
Okay, GroenLinks-PvdA - vooralsnog, er is nog geen nieuwe naam.
Eindelijk een burgerpartij, een politieke organisatie uit de rijen van het establishment die, onontkenbaar en onomkeerbaar, het welhaast maffiose gedrag van de Netanyahu-bende in Gaza én op de Westbank, in Syrië en in Libanon en nu dan ook nog in Iran – zoals een maffiabende de leden van een rivaliserende bende op klaarlichte dag in een winkelcentrum doodschiet, zich niet bekommerend om bezoekers en hun kinderen – wil herkennen en benoemen voor wat het is, én daar consequenties aan verbindt.
Het hele Midden-Oosten gaat in de fik door een gek ... het staat in de verslagen van de Tweede Kamer der Staten Generaal van een Europese lidstaat.
Dankzij de motie van Piri kun je de PvdA weer in je armen sluiten.
Lang leve Kati Piri
Lang leve Frans Timmermans
Niet verrassend, de politiek viel kamerbreed over ze heen.
Levensgevaarlijk.
Onverdedigbaar.
Jodenhaat-motie.
Yesilgöz glorieerde. Plotseling kan ze FT echt een onbetrouwbaar politicus noemen.
En de Telegraaf kopte: GL neemt PvdA over
Natuurlijk, er was ook het te verwachten gemurmureer van de uitgedienden: Lodewijk Asscher, Reshma Roopram, Ad Melkert c.s
Daar was Gerdi Verbeet.
Gerdi Verbeet wordt getroost door Rob Oudkerk
het congres waar hun motie tegen de motie verworpen is.
Veels te laat strooi ik alsnog as over mijn hoofd.
Maar, ons Frenske toont nu lef. Hij gaat links zijn verkopen. Okay, hij zal links nog even een nieuw verhaal moeten geven, een nieuwe smoel. Maar hij toont lef door in verkiezingstijd te laten zien dat het hem menens is, dat links zijn. Wat het betekent om democraat en sociaal te zijn.
Een lef die Biden, en daarna Kamala 'I wouldn't do anything different' Harris niet konden opbrengen.
Politieke moed?
"Politieke suïcide”, zei partijprominent Rob Oudkerk.
Volgens de Volkskrant heerst er een jubelstemming op het congres, zeg maar triomfalisme: “Vooral jongeren hopen op nieuw electoraal succes door een veel strengere Israël-koers te varen.”
Of dat triomfalisme terecht is, moet nog blijken.
Daar komt bij: een triomfalisme dat, in het licht van een nog lang niet achter ons liggend verleden, ook een sociaaldemocratisch verleden - wegkijken en goedpraten - toch wel een beetje genant genoemd mag worden.
Een rooie lijn trekken als er 60.000 mensen doodgeslagen zijn, en de overlevenden van die misdaad van honger en dorst dreigen om te komen … dat kan ik ook.
Friday, June 20, 2025
tot de eindstrijd bereid
Trouw kopt deze dagen: Grote Nederlandse ziekenhuizen maken snel een draaiboek voor oorlog.
Een onzinnig voornemen, natuurlijk. Om minstens twee redenen.
We hebben het, onnodig te zeggen, over Rusland, het kwaad dat Putin heet. Wel, die kan met dat enorme leger van hem Ukraine nog niet eens veroveren, laat staan dat ie door Duitsland heen komt – zoals Merz al beloofde: Die Bundesregierung soll alle finanziellen Mittel zur Verfügung stellen, die die Bundeswehr braucht, um konventionell zur stärksten Armee Europas zu werden
En waarop kun je je dan nog voorbereiden?
Kernkoppen?
Dat ze het “snel” doen is wel weer te begrijpen. Straks komt de hele NAVO-top bijeen.
Dat is voor ons Vladimiertje uiteraard een uitgelezen kans om alle Churchills in spé van de vijand dodelijk te treffen. Gewoon Den Haag plat bombarderen.
Zoals Israël dat deed en doet met de leiders in Gaza en Libanon, en nu doet in Iran. NB tot de eindstrijd bereid komt uit éèn van de vaderlandse versies van de Internationale.
Een onzinnig voornemen, natuurlijk. Om minstens twee redenen.
We hebben het, onnodig te zeggen, over Rusland, het kwaad dat Putin heet. Wel, die kan met dat enorme leger van hem Ukraine nog niet eens veroveren, laat staan dat ie door Duitsland heen komt – zoals Merz al beloofde: Die Bundesregierung soll alle finanziellen Mittel zur Verfügung stellen, die die Bundeswehr braucht, um konventionell zur stärksten Armee Europas zu werden
En waarop kun je je dan nog voorbereiden?
Kernkoppen?
Dat ze het “snel” doen is wel weer te begrijpen. Straks komt de hele NAVO-top bijeen.
Dat is voor ons Vladimiertje uiteraard een uitgelezen kans om alle Churchills in spé van de vijand dodelijk te treffen. Gewoon Den Haag plat bombarderen.
Zoals Israël dat deed en doet met de leiders in Gaza en Libanon, en nu doet in Iran. NB tot de eindstrijd bereid komt uit éèn van de vaderlandse versies van de Internationale.
Friday, June 13, 2025
the Donald
Een vriendin vierde haar verjaardag, en liet me het kadootje zien dat ze van haar man gekregen had, met een verrassende birthday wish card.
Haar man, ook een vriend, grinnikte. Ik keek hem onderzoekend aan: zo zo, een Trumpfan.
Een paar dagen geleden vierde ik mijn verjaardag. Ze kwamen naar mijn huis, met een fles lekkere wijn … én ook een birthday wish card.
Toch geen Trump kaart hé, vroeg ik, zijn grijns taxerend.
Nee nee, zei hij.
Ik opende het envelopje. Ik was het met hem eens, geen Trump kaart.
Eventjes dan … binnen een paar tellen wist ik wel beter. Ik realiseerde me: ook een Trump kaart.
Een golfer, op weg naar een hole in two, tijdens een sudden-death play off.
Waarmee hij zou winnen van zijn partner, die "hole in far more than two" had gespeeld.
Die partner was Donald Trump. En die man kan niet verliezen, mag niet verliezen.
Dan gaat ie cheaten.
Een metamorphose. The Donald veranderde subiet in een duck - een eitje: Donald Duck. En hij ging boven op de bal zitten, als een broedende eend.
Durf mij maar eens een klap te geven.
De golfer kon wachten tot ie een ons woog. En als je tegen de President van de Verenigde Staten speelt doe je zoiets niet.
Dus hij gaf toe: okay, jij hebt gewonnen.
Dat is waar onze Donald zijn weerga niet kent: hoe je wint is niet van belang, als je maar wint.
Een paar dagen geleden vierde ik mijn verjaardag. Ze kwamen naar mijn huis, met een fles lekkere wijn … én ook een birthday wish card.
Toch geen Trump kaart hé, vroeg ik, zijn grijns taxerend.
Nee nee, zei hij.
Ik opende het envelopje. Ik was het met hem eens, geen Trump kaart.
Een golfer, op weg naar een hole in two, tijdens een sudden-death play off.
Waarmee hij zou winnen van zijn partner, die "hole in far more than two" had gespeeld.
Die partner was Donald Trump. En die man kan niet verliezen, mag niet verliezen.
Dan gaat ie cheaten.
Een metamorphose. The Donald veranderde subiet in een duck - een eitje: Donald Duck. En hij ging boven op de bal zitten, als een broedende eend.
Durf mij maar eens een klap te geven.
De golfer kon wachten tot ie een ons woog. En als je tegen de President van de Verenigde Staten speelt doe je zoiets niet.
Dus hij gaf toe: okay, jij hebt gewonnen.
Dat is waar onze Donald zijn weerga niet kent: hoe je wint is niet van belang, als je maar wint.
Tuesday, June 10, 2025
aristocracy … or: how to address a would-be king
Putin is a dictator. When they talk about Russia, they use the word dictatorship.
.
About the migrant protests ….
Miller, manager of the White House, wrote: this constitutes an insurrection against the laws and sovereignty of the United States.
Hegseth, secretary of Defense, speaks of a violent mob and a huge NATIONAL SECURITY RISK (his capitals).
Trump, the president himself, calls it liberating Los Angeles from the migrant invasion.
They know how to address their enemies.
Strange, when we talk about USA we say “it’s no longer a stable country “ (NYT, David French).
Often “near to an aristocracy”.
Trump is not an aristocrat. Trump is vulgus. He’s a plebeian. A member of the rabble.
Bernie and AOC like to use the word oligarchy.
Why don’t we call it for what it is?
Why do we use these euphemisms?
A rose is a rose is a rose … The United States of America is now a dictatorship.
Trump is a dictator.
.
About the migrant protests ….
Miller, manager of the White House, wrote: this constitutes an insurrection against the laws and sovereignty of the United States.
Hegseth, secretary of Defense, speaks of a violent mob and a huge NATIONAL SECURITY RISK (his capitals).
Trump, the president himself, calls it liberating Los Angeles from the migrant invasion.
They know how to address their enemies.
Strange, when we talk about USA we say “it’s no longer a stable country “ (NYT, David French).
Often “near to an aristocracy”.
Trump is not an aristocrat. Trump is vulgus. He’s a plebeian. A member of the rabble.
Bernie and AOC like to use the word oligarchy.
Why don’t we call it for what it is?
Why do we use these euphemisms?
A rose is a rose is a rose … The United States of America is now a dictatorship.
Trump is a dictator.
Monday, June 2, 2025
AI
Laatst stak ik hier de loftrompet over Floor Rusman, columnist bij NRC.
Deze zaterdag schreef ze over AI (ik zet het maar bold, want ik lees steeds (het) Al, of (de) A1) en meldde dat ze vond dat sommige AI toepassingen wel goed moesten zijn – voorbeeld: longkanker opsporen – maar andere weer niet – voorbeeld: frictieloos kunnen praten met ChatGPT.
Ze las er over, wat ze beter niet had kunnen doen, zeker niet gezien de omstandigheden, net wakker, nog geen koffie gehad - terwijl ze toch wist dat “het me een angstig en machteloos gevoel geeft”.
En dan komt meneer Moraal vanzelf langs. Je mag er wel beter van worden, maar het moet geen (misplaatst) pleziertje worden. Terwijl ik me toch best wel kan vermaken met sommige dingen die zich als AI willen voordoen.
Ik zal er maar eerlijk voor uitkomen: ik ben een AI-ontkenner, reden waarom ik ook een “klimaatontkenner” ben – precies vanwege die klimaatboys met hun deep learning programs, designed to teach individuals how to utilize artificial neural networks to learn from data.
En ik moet weer denken aan het begin van mijn informaticaloopbaan, lang geleden, toen er nog sprake was van ponsband en daarom ook van ponsbandlezers. Ik werkte op een verwerkingsbureau waar inmidels allerlei klanten werk op lieten knappen door de computer. Loonadministraties en zo.
Maar ook lesroosters voor grotere scholen. Je stopte in een programma de beschikbare leraren en hun bevoegdheden, de benodigde lesuren, het aantal klassen en wat dies meer zij - en na een nacht steunen en kraken, en soms ook wel langer, computers waren zo snel nog niet, kwam er een keurig lesrooster uit wat de schooldirecteur een hoop werk uit handen nam.
Ik lees nu dat AI weer heel belangrijk gevonden wordt: het is mogelijk om vlugger longkanker te ontdekken – en daar is meneer Moraal heel blij mee.
Wat doen ze dan: symptomen en andere lichaamsgesteldheden van iemand langs een lijstje met beruchte symptomen en even beruchte lichaamsgesteldheden halen, en bij een hoge “score” de dokter een signaal geven. Sterker nog, er zijn potentiële patiënten die niet langs komen bij de dokter, maar waarvan patronen zichtbaar gemaakt kunnen worden in geïnformatiseerde medische dossiers – voor zover bekend natuurlijk, en voor zover goed gecheckt – en dan kan dat AI-programma de huisarts een briefje sturen: laat die man eens naar zichzelf laten kijken.
[Je kunt natuurlijk wachten op een berichtje in een of andere krant, dat iemand ten onrechte een brief in de bus heeft gevonden met een waarschuwing voor de zo gevreesde ziekte die van schrik een hartverzakking heeft gekregen – de bemoeizucht van de staat en de gezondheidsridders én de fanatieke deep learners gaan dat samen best wel voor elkaar krijgen.]
Goed, als je dat AI mag noemen, en dat doen ze, dan mag je dat lesrooster uit 1968 ook AI noemen.
Floor Rusman eindigt haar column met: Zo groot is het verschil tussen theorie en praktijk: in theorie kunnen we nadenken over nut en noodzaak van AI, in de praktijk overkomt het ons.
Wel, ik kan U melden mevrouw Rusman, dat het U allang is overkomen. Sterker, het is ons al heel lang geleden overkomen, toen U nog op die wereld moest komen (althans volgens Wiki). Een wereld waar we toen al spraken over dedicated en sophisticated oplossingen en state of the art systemen.
Van dat dedicated en sophisticated en state of the art zijn de onderscheiden meneren Moraal niet gelijkelijk opgetogen geraakt ... en of we er beter van zijn geworden: probeert U deze bril eens, mevrouw.
En onze Floor is weer even heilige-af.
Deze zaterdag schreef ze over AI (ik zet het maar bold, want ik lees steeds (het) Al, of (de) A1) en meldde dat ze vond dat sommige AI toepassingen wel goed moesten zijn – voorbeeld: longkanker opsporen – maar andere weer niet – voorbeeld: frictieloos kunnen praten met ChatGPT.
Ze las er over, wat ze beter niet had kunnen doen, zeker niet gezien de omstandigheden, net wakker, nog geen koffie gehad - terwijl ze toch wist dat “het me een angstig en machteloos gevoel geeft”.
En dan komt meneer Moraal vanzelf langs. Je mag er wel beter van worden, maar het moet geen (misplaatst) pleziertje worden. Terwijl ik me toch best wel kan vermaken met sommige dingen die zich als AI willen voordoen.
Ik zal er maar eerlijk voor uitkomen: ik ben een AI-ontkenner, reden waarom ik ook een “klimaatontkenner” ben – precies vanwege die klimaatboys met hun deep learning programs, designed to teach individuals how to utilize artificial neural networks to learn from data.
En ik moet weer denken aan het begin van mijn informaticaloopbaan, lang geleden, toen er nog sprake was van ponsband en daarom ook van ponsbandlezers. Ik werkte op een verwerkingsbureau waar inmidels allerlei klanten werk op lieten knappen door de computer. Loonadministraties en zo.
Maar ook lesroosters voor grotere scholen. Je stopte in een programma de beschikbare leraren en hun bevoegdheden, de benodigde lesuren, het aantal klassen en wat dies meer zij - en na een nacht steunen en kraken, en soms ook wel langer, computers waren zo snel nog niet, kwam er een keurig lesrooster uit wat de schooldirecteur een hoop werk uit handen nam.
Ik lees nu dat AI weer heel belangrijk gevonden wordt: het is mogelijk om vlugger longkanker te ontdekken – en daar is meneer Moraal heel blij mee.
Wat doen ze dan: symptomen en andere lichaamsgesteldheden van iemand langs een lijstje met beruchte symptomen en even beruchte lichaamsgesteldheden halen, en bij een hoge “score” de dokter een signaal geven. Sterker nog, er zijn potentiële patiënten die niet langs komen bij de dokter, maar waarvan patronen zichtbaar gemaakt kunnen worden in geïnformatiseerde medische dossiers – voor zover bekend natuurlijk, en voor zover goed gecheckt – en dan kan dat AI-programma de huisarts een briefje sturen: laat die man eens naar zichzelf laten kijken.
Goed, als je dat AI mag noemen, en dat doen ze, dan mag je dat lesrooster uit 1968 ook AI noemen.
Floor Rusman eindigt haar column met: Zo groot is het verschil tussen theorie en praktijk: in theorie kunnen we nadenken over nut en noodzaak van AI, in de praktijk overkomt het ons.
Wel, ik kan U melden mevrouw Rusman, dat het U allang is overkomen. Sterker, het is ons al heel lang geleden overkomen, toen U nog op die wereld moest komen (althans volgens Wiki). Een wereld waar we toen al spraken over dedicated en sophisticated oplossingen en state of the art systemen.
Van dat dedicated en sophisticated en state of the art zijn de onderscheiden meneren Moraal niet gelijkelijk opgetogen geraakt ... en of we er beter van zijn geworden: probeert U deze bril eens, mevrouw.
En onze Floor is weer even heilige-af.