bankmanagers *)

Een bankmanager roept een medewerker bij zich en vraagt hem een beleidsnota te schrijven.
Laten we zeggen over de mogelijkheid om het kredietvragend segment dat bediend wordt aan de onderkant van de markt uit te breiden.
En die manager zegt erbij waar die dan aan denkt, en waar die niet aan denkt, want hij houdt van invullen.
Heb je’t begrepen?

En die drs. (economie) of die mr. - anders mag je geen beleidsnota’s schrijven bij de bank - knikt van ja en gaat dapper aan z’n potloodje knibbelen.

Inmiddels heeft die manager een werkbespreking met zijn manager, en die vraagt hoe het met die beleidsnota staat.
En de tussenbaas meldt trots dat “we” daar mee bezig zijn.
En die bovenbaas zegt: waar denk je dan aan?
Uh ... uuhhhh
Die manager aarzelt ... wat zoveel wil zeggen als: hij houdt wijselijk z’n mond, want je weet maar nooit of je iets vergeten bent waar je baas wel aan denkt ...
... of erger nog: dat jij ergens aan gedacht hebt waar je baas helemaal niet aan denkt.
En de bovenbaas beschouwt dit als een uitnodiging om zelf iets aan te dragen ...
... en inderdaad, die man denkt bij die beleidsnota aan heel andere dingen.

Dus terug van z’n werkbespreking vraagt de manager aan zijn medewerker: hoe staat het er mee?
De man steekt trots een paar A-viertjes de lucht in en roept: bijna klaar!
En de manager vliegt er cursorisch doorheen ... en roept: maar waarom heb je hier niet aan gedacht en dat niet bekeken, en wat doet dit onderwerp in die nota, en ...

Jezus, moet ik jullie alles voorkauwen.


*) iemand met wie ik momenteel een indruknalatend mailcontact heb, heeft mij geïnspireerd tot het ophalen van dit snippertje uit mijn vorige leven