tot de tanden toe

De Koning heeft gesproken. Diezelfde Koning die, vanwege Covid, op een bijna lege Dam in Amsterdam zei: Niet normaal maken wat niet normaal is.

Ik heb het nog eens nagekeken: woorden als “indrukwekkend” vielen.
Het AD werd verweten dat zinnetje in haar verslaggeving weggelaten te hebben en er kwam het vermoeden van een complot.

Nu bracht de Koning een bezoek aan een kazerne waar Oekraïners getraind worden om in hun land effectief oorlog te voeren, om Russen en Noord Koreanen en ook nog Chinezen te doen sneuvelen ... of zelf te sneuvelen, ook niet ondenkbaar. En de Koning sprak woorden die iedereen normaal is gaan vinden: om veilig te blijven moet Nederland zich tot de tanden toe bewapenen.
Zijn vriend Rutte zegt het.
NSC, zonder Pieter, zegt het.
De Partij voor de Dieren zegt het.

De oorlogshitserij mag nu officieel normaal worden.

Bertolt Brecht schreef het zo op:

Mein Sohn, ich hab dir die Stiefel
Und dies braune Hemd geschenkt:
Hätt ich gewußt, was ich heute weiß
Hätt ich lieber mich aufgehängt.

Jaap van de Merwe schreef het in zijn vertaling, gezongen door Adèle Bloemendaal, los van het fascisme:

‘t Militair zoekt voor jou al een slagveld
Hoe kan ik voorkomen, dat die bende jou straks door de molen stampt

Wat ik zei, flinke jongen, was niet overdreven
Al mijn zorg voor jou was toch niet verspild
Ik heb me niet opgeofferd om te beleven
Dat je straks in 't prikkeldraad hangt en om water gilt

via de Volkskrant: Dmitri Lovetsky AP Photo

Jaja, we weten het wel - de consequenties en de complicaties. We kunnen het uittekenen.
En toch ...
Het mag weer normaal worden: oorlog. Het mag benoemd worden en besproken. En we moeten ons er warm voor lopen.
Eigenlijk nooit weg geweest van normaal.

Maar we hadden ooit Juliana. En die heeft, godbetert, het pacifisme nog uitgelegd aan het Amerikaanse Congres.
Hee Willem, jouw Oma!

fallen angel

Wie weet, misschien is het wel mogelijk … zou het denkbaar zijn dat … voor een welbespraakte pundit, of voor een evenwichtskunstenaar ... de opkomst en de wederkomst van Trump en van het Trumpiaanse samenlevingsmodel én de opkomst en nederdaling - ter helle? - van Omtzigt en het Omtzigtiaanse samenlevingsmodel in hetzelfde tijdsbeeld een plekje te geven?
’t Is niet helemaal synchroon verlopen ... maar toch.

Alea iacta est

De President of the United States of America heeft zojuist besloten, in overleg met de machthebber in El Salvador, dat een man die ten onrechte gedeporteerd is naar de hel in El Salvador, niet teruggehaald wordt naar de VS, waar hij een vluchtelingenstatus had, en dat hij daartoe een zeer duidelijke, expliciete opdracht van het hoogste rechtscollege van de VS, the Supreme Court, naast zich heeft neer gelegd.

Voor mij was het al eerder duidelijk dat Amerika aan het afglijden was naar een dictatuur, maar voor mij was het eigenlijk geen afglijden meer. En er zijn genoeg voorbeelden van besluiten en daden die regelrecht indruisen, of in ieder geval aanschuren tegen de bestaansgronden van een democratisch bestuur.
Je hoeft geen revolutie te beginnen om een ander regiem te vestigen, zeker niet bij zo’n mak volkje als de Amerikanen, die hun geschiedenis lang de mond vol hadden over de top democratie die USA zou zijn, maar die ze met regelmaat met de voeten traden ... als het zo uitkwam.

Die "omwenteling" is nu een voldongen feit.
En de plaats van handeling, the Oval Office, zat, toen ze klaar waren met overleggen, nog even vol als aan het begin van het overleg. Dat niet minstens driekwart van de aanwezigen uit protest brakend is weggelopen, gaande de zitting, geeft aan hoe ver we inmiddels verwijderd zijn van het vrije westen.

Het maakt me boos en verdrietig. Ook wel omdat ik bang ben dat daarmee het (Europese) voorland is bevestigd.



+ - + - + - + - + - +

Op een Amerikaanse site heb ik dit comment achtergelaten (ik ben zo verontwaardigd dat ik me niet druk heb gemaakt om de kwaliteit van het Engels).

Well, show us, America, if it is true that USA is … the land of the free / and the home of the brave.

For the moment, I’m glad for one thing.
You have made a law, not that long ago, against the International Court of Justice, and, because seated in The Hague, against the Netherlands, my homeland. Your marines should teach us a lesson if we ever, ever would try to imprison an American citizen, or a friend of America (e.g. Netanyahu). There would be in no time a bridgehead on the beach of Scheveningen and within a split of a second Netanyahu would walk a free man.

Well, apart from the fact that you weren’t able to create such a bridgehead to deliver aid to the people of Gaza … apart from that …
Trump is apparently very busy with trying to make America great again, and at this moment the status quo is that he cannot even bring back a man from the prisons of a dwarf state.

this country of fools

Dit kopje komt uit een reactie van een Amerikaan onder een column over Trump.
Voor de verkiezingen schreven alle USA columnisten, links en rechts, over “het fenomeen” Trump, en normaliseerden het zo, zoals in West Europa het fenomeen Wilders of het AFD genormaliseerd werden.
Nu, na de verkiezingen, schrijven die columnisten weer over Trump. Ook nog wel als fenomeen, maar de toon is toch wel veranderd, vooral bij de rechtse pro-Trump columnisten: een beetje onbegrip, ook wel pogingen tot goedpraten en relativeren, maar bovenal veel, heel veel misplaatste hoop.

En we hebben er van die mooie uitdrukkingen voor.
Answered prayers.
Ook wel count your blessings. Is trouwens het als blessing verpakte “surprise, surprise!” ook countable?

Waar zulke grootse concepten als Building Back Better en vette beschuldigingen als “van links is nog nooit iets goeds gekomen” (Geert Wilders) in de analyses een plekje moeten krijgen, weet ik ook niet.
En waar het faciliteren en goedpraten van het doodslaan van 50.000 (and counting) kinderen, vrouwen en onschuldige mannen verstopt moeten worden - ik kan het niet zeggen.
En misschien moet de klimaatangst, gesublimeerd in stromen klimaatvluchtelingen uit de derde en vierde - én zoveelste voor het westen vreemde werelden, ook maar ergens opgeborgen worden.

Krantenkop (NRC) uit 2018 die vanmorgen toevallig onder mijn ogen kwam: Ook in Nederland zijn de gele hesjes héél boos op alles. En de kop van de er naast geplaatste analyse: De vergeten burgers willen gezien worden.

Laten we hopen dat wij geen half millennium of zo moeten wachten voordat we een historica bereid vinden een boek te schrijven over de dwaasheden van de eenentwintigste eeuw - een analyse die zich dan vooral zal richten op de o zo nobele Trumps, en Wildersen en de nouveaux riches die zich met overgave in dat kielzog mee lieten zuigen. Jullie weten wel, die eeuw in welke in een paar maanden tijd de zegswijze “die moesten ze achter slot en grendel steken” veranderd is, haast ongemerkt, in “die moeten ze gelijk in een kooi dumpen”.

beschavingsoffensief

“Wat drift beheerst het woedend heidendom” vraagt de psalmist aan het begin van zijn dichtwerk.
En vele komende generaties van sociologen en politicologen zullen zich verwonderd afvragen: wat drift beheerste het woedend stemvee?

Die Amerikaan van hierboven, die weet het zo wel. Hij schrijft, anno 2025: This country of fools had no idea how good we had it.

niets had het NSC, de Amerikaanse versie van Omtzigt’s nieuw social contract, duidelijker kunnen schilderen dan deze CEO

Even leek het er op dat CEO’s vogelvrij waren verklaard in USA. Heel even. Door de actie van Luigi Mangione, de alternatieve Robin Hood die Brian Thompson, een CEO van de ziektekostenverzekeringsindustrie - die van de hoge premies en een lage uitkeringsgraad – op klaarlichte dag in New York dood schoot. In plaats van berucht werd hij populair en gezien als slachtoffer van die industrie.
Even leek het erop …

Maar nu hebben we CEO Kenneth DeGiorgio, en die tapte uit een heel ander vaatje. Een Trump-vaatje.
Zijn vrouw moest, in een openbare ruimte op een cruiseschip, toezien hoe een andere opvarende op blote voeten danste in diezelfde openbare ruimte, een salon. En dat kon ze niet hebben, dus ze verzocht de man zich fatsoenlijk aan te kleden.

Wat fatsoenlijk is, voor het andere geslacht, bepalen mensen als de Taliban en Ayatollahs. En ook wel de Joodse Taliban die nu op Amerikaanse universiteiten mogen bepalen wat gepast gedrag tegenover Joodse studenten is – zodat die zich niet in hun safe space aangetast hoeven te voelen - en bij afwijking daarvan Immigration and Customs Enforcement (ICE) mogen bellen. En nu dus ook vrouwen van CEO’s die de publieke ruimte van cruiseschepen, stadions, parkeerplaatsen en wat dies meer, mogen gaan schonen van onaangepast gedrag.

De dansende man was daarvan niet gediend en maakte dat de vrouw duidelijk, het heet “in niet mis te verstane bewoordingen”. Daar was de man van de vrouw, de bewuste CEO, weer niet van gediend. En zo krijg je oorlog, dat weten we allemaal. In dit geval moord en doodslag – het scheelde maar een haar of de dansende man had het leven gelaten.
Als gevolg daarvan heeft de CEO hutarrest gekregen, tot in de volgende haven, waar hij overgeleverd werd aan de Federale politie.

In a statement to The New York Times on Thursday, Mr. DeGiorgio’s legal team pushed back on allegations that he had been the aggressor. “Mr. DeGiorgio responded to the actions of an individual who harassed his wife, making her feel threatened and intimidated,” the statement said. “Although charged with a simple misdemeanor, Mr. DeGiorgio looks forward to being absolved of any wrongdoing.”

A simple misdemeanor!?
Ik ben bang dat het zo zal gaan.
Of erger nog.

Benieuwd of die moderne deugrakkers, de nieuwe orde, het verhaal nog zo weten te draaien dat de vrouw ontsnapt is aan de dood, dat haar man zijn leven in de waagschaal heeft gesteld, en dat het feit dat de dansende man geen zwaard in zijn handen had niet als verzachtende omstandigheid mag worden aangemerkt. De daad van Luigi Mangione werd ook afgeschilderd als terrorisme.
Er moet nog even een klein vuiltje weggewerkt worden. De vrouw verklaarde dat de man niks agressiefs heeft gedaan. Dat zal in de annalen nog wel worden aangepast, bijvoorbeeld dat hij tijdens het dansen Allahu akbar zou hebben geroepen.

Een Amerikaanse always-Trumper nam er in de sociale media alvast een voorschot op.

Great that he stood up for his wife agains (sic) that human garbage who thinks the rules dont apply to him.

Ik geloof dat er geen betere frasering gevonden kan worden voor de nieuwe sociale orde die over Amerika is gekomen, dan deze kleine geschiedenis.