In Amerika is inmiddels (opnieuw) grote opwinding ontstaan over het (mogelijke) oorzakelijk verband tussen vaccinatie en autisme. Dat komt, ze hebben een nieuwe minister van Gezondheid aangesteld. Ene Kennedy. Jaja, een telg van dat beroemde geslacht. Een ongetwijfeld capabele man, zeer capabel, maar in een twijfelachtige hoedanigheid: hij is zo alternatief als de pest. En hij gelooft in dat oorzakelijk verband.
Tijdens de hearings over zijn nominatie heeft hij, desgevraagd, gezegd die overtuiging overboord te zetten, zodra iemand hem zou confronteren met cijfers die anderszins zouden aanduiden.
Hier past even een disclosure, want ik ga gevoelige, zo niet gevaarlijke dingen zeggen.
Ik heb niks tegen vaccinatie, maar ik wil daar wel zelf over (kunnen) beslissen. Mijn kinderen heb ik laten inenten, zelf loop ik er niet achter aan – de jaarlijkse griepprik laat ik aan mij voorbij gaan – maar voor Covid heb ik me laten inenten, noodgedwongen overigens: ik zou onmiddellijk als paria gestigmatiseerd zijn met praktische consequenties. Zo mocht ik niet eerder een restaurant binnen dan nadat ik aangetoond had dat ik de benodigde prikken had gehad.
Dat gezegd hebbende …
Kennedy heeft de daad bij het woord gevoegd en heeft een man aangewezen, om hem die betere cijfers te leveren. Een man die hierin niet neutraal staat: ene David Geier, data-analyst, die al zo’n onderzoek op zijn naam heeft staan - én daarmee in het voetspoor van zijn vader stapte, en tot de conclusie kwam: ja, dat oorzakelijk verband is er. Vandaar dat er behoorlijk wat kritiek is op deze actie: het heet dat deze man niet meer objectief kan oordelen.
Dat lijkt me een dooddoener. De man moet rekenwerk doen.
Hochrechnung noemen ze dat in Duitsland, dat maakt het heikele hiervan wat invoelbaarder. Het is namelijk modellenwerk. Dat is waar ze bij klimaat zo goed in zijn, en dat is precies waar ik heen wil.
Terzijde: als de man dat rekenwerk doet, en zijn stappen goed documenteert en de eindresultaten, inclusief de methode en de tussenliggende stappen ter beoordeling van een ieder die daar verstand van heeft beschikbaar stelt, dan kan er met de objectiviteit niks mis zijn.
Daar zit een addertje onder het gras. En dat gras groeit op een mijnenveld. En dat is precies wat statistiek is: een mijnenveld.
Of dat aan de bedrijvers ligt of aan het systeem van Hochrechnung laat ik even in het midden, maar er is altijd gelazer over statistische uitkomsten, naar het adagium, toegeschreven aan Benjamin Disraeli: “There are three kinds of lies: lies, damned lies, and statistics”
En als er ergens gelazer is, dat effectief onderdrukt wordt, dan is het wel in de Climatologist Community.
Ik noem drie voorbeelden.
- de consensus van 97%, een onderzoek dat aan alle deskundigheidskanten is afgekraakt, maar sinds Obama zich er achter stelde niet meer te corrigeren
- de hockeystick van Mann waar, again, veel deskundigen zich met afschuw over gebogen hebben … de presentatie alleen al, een angstaanjagende piek door de tijdschaal flink in elkaar te drukken
- de
WWA = World Weather Attribution, waar, tegen alle klimatologische principes in, incidentele dalen, maar vooral pieken, de zogenaamde
heavy weather circumstances bekeken worden alsof het vanuit klimatologie, dat over een tijdsduur van jaren gemeten wordt, te verklaren is
Dit zijn drie zaken die in de statistische wereld niet welwillend bekeken worden, en dat is zachtjes uitgedrukt.
Ik zei: het rumoer daarover is tot nu toe effectief onderdrukt.
Als je bij het werk van vader Mark en zoon David Geier – en het werk van Andrew Wakefield niet te vergeten – vraagtekens moet zetten – en dat moet – dan mag je bij het werk van de klimatologische modelleurs – en de socaiaal maatschappelijke modelleurs in hun kielzog … Detlef van Vuuren bijvoorbeeld, modelleur van
wereldwijde duurzaamheidsvraagstukken … zij die ons laten overstromen met klimaatvluchtelingen of onszelf als klimaatvluchteling zien zitten op een hoogvlakte in Duitsland – zeer beslist dikke vraagtekens plaatsen.
Helaas, hun voortbrengselen zijn blauwdrukken geworden voor de aanpak van onzichtbare - en onkenbare! – problemen, de invulling van de rijksbegroting en het opstarten van vreselijk kostbare projecten.
Hochrechnung!
Ik weet niet wat voor een Hochrechnung Trump en Musk hebben toegepast bij hun schatting van de opbrengst van de opruimoperatie onder federale ambtenaren, maar ik kan er niet van ondersteboven raken dat in dit soort tijdsgewricht een man als Kennedy wordt benoemd, die weer een man als Geier aan mag wijzen.
