Wednesday, March 5, 2014

Israël Rusland Pavlov Zombies

De titel van deze post had ook kunnen zijn: Netanayhu Poetin Pavlov Gezagdragers ... oh, niet vergeten: én zij die gezagdrager willen worden! (Ik weet niet of het mag, maar ik trek maar even een rechte lijn van Pavlov naar zombies, hierna zal de naam Pavlov niet meer vallen.)

Ik had een verhaal geschreven over een chirurg die zich gespecialiseerd had in gecompliceerde transplantaties, en zijn carrière wilde bekronen met een hoofdtransplantatie. Waartoe hij ook een team van vertrouwelingen om zich heen verzamelde. In het verhaal wist hij zijn doel te bereiken - de transplantatie verliep succesvol - zij het dat het eindresultaat niet helemaal werd wat hij er van verwachtte.
Zoals wel vaker legde ik dit verhaal aan enkele bekenden voor. De een vond het prima.
Een ander zei: ... [het] wordt niet plausibel, tenzij [het team van die chirurg] uit volslagen zombies bestaat, en dát kun je ook in één zin duidelijk maken.
Ik antwoordde: Dan moet je toch nog eens even kijken waarom we allemaal, maar vooral waarom de dikbuikigen onder ons, en zij die hoog te paard gezeten zijn, zo veel van Israël houden en de Palestijnen verafschuwen.

Hoe waar dit is, is de laatste dagen maar weer gebleken.

Netanayhu is in het Midden Oosten bezig, Kerry helpt hem heel erg, Obama wil daarvoor ook wat van hem terug, edoch wordt heel verdrietig van de reactie van deze almachtige leider. Maar, Obama gaat moedig en onverdroten door in de pogingen diens hart te verzachten en ergens nog een gaatje te vinden.
Ja, uncle Sam is daar met een chirurgische ingreep bezig die zijn weerga niet kent. Zeg maar: de Joden moeten en zullen een nieuw lichaam hebben. Alleen, dat wat als cosmetisch bedoeld is, het wegwerken van de littekens, de Palestijnen en zo, wil maar niet lukken. Maar de operatie moet coûte que coûte geslaagd genoemd kunnen worden.

Poetin is op de Krim bezig en onmiddellijk worden samenwerkingen en zelfs banktegoeden bevroren.
Ik denk dat Poetin, net als Freud in zijn begintijd, door de sociëteit niet als serieus te nemen heelmeester wordt beschouwd.
Kerry is, zo heet het, "hard" over de leugens van Rusland.

Zo heet het.
Overbodig te zeggen dat alle dikbuikigen - zij die gezag dragen, of dat gezag vertegenwoordigen, ook die hen vertegenwoordigen over wie gezag gevoerd wordt - en zij die dikbuikig willen worden, hun Obama en Kerry achterna lopen.

In alles, wel te verstaan!

En dat blijft niet beperkt tot gezagdragers.
Zo kwam de Volkskrant met de kop 'Poetins doofheid voor vermaningen is geen aanleiding voor optimisme' waarvan de ondertitel boekdelen sprak 'Een krachtiger signaal is gewenst'. Van de chef meninkjes.

Ik weet niet waar U aan denkt als er sprake is van onwillekeurige - ik bedoel, daar waar de eigen wil geen invloed op heeft - reacties.
Ik weet niet wat U precies op het oog heeft als U denkt aan een verdwaasde staat, of robotachtig handelen.

Zombies dus.

En dat houdt niet op bij de dikbuikigen. Dat gaat door bij hun tassendragers.
JOUW MENING TELT heet het bij de Volkskrant. Ik heb meneer Brouwers - de chef Opinie, zo wordt hij aangeduid op de site - fatsoenlijk gevraagd wat hij bedoelde, en wat hij Obama daarmee wilde influisteren. Die reactie is - uiteraard zou ik haast zeggen - geweigerd. De moderatoren, weet U wel - die heel goed weten wat telt en wat niet telt, want die willen ook liever redacteur worden dan dat ze al die ongein van lezers moeten beoordelen.

Dat zou niet zo erg zijn, als er die zelfde dag niet een incident had plaatsgevonden.

Mevrouw Aaf Brandt Corstius heeft een prachtige column geschreven over de dood van haar vader, Piet Grijs. Het zou me niets verbazen als ze ons daarmee deelgenoot heeft gemaakt van haar grafrede, haar afscheidswoorden.
Er waren een aantal reacties, lovend en of condolerend.
Er was ook één andere reactie: Ik vond het een afschuwelijke man.
Die mening telde, vonden de moderatoren, en het heeft een paar uur geduurd voordat iemand bij de Volkskrant z'n volle verstand teruggevonden had, en die reactie alsnog heeft laten verwijderen. *)

Ik weet, het is moeilijk: wat is goed, en wat is kwaad. Laat staan dat je het onderscheid aan kunt geven. Daarbij komt: het ene goed is het andere goed niet, en het ene kwaad niet vergelijkbaar met het andere kwaad.
Poeh. Dat is net zo moeilijk als nadenken over de oneindigheid van de ruimte. Nog erger: piekeren over de eeuwigheid van de tijd; want dat heeft niet alleen geen einde, dat heeft ook nog eens geen begin. Daar word je helemaal tureluurs van.

Je kunt daarom beter op een bandwagon springen. Als dikbuikige hoef je dan alleen maar te weten wat jouw bandwagon is. En als je dikbuikig wilt worden moet je alleen maar begrijpen wat nodig is, en vooral benul hebben van wat er allemaal niet van je gevraagd wordt, om op die bandwagon te mogen springen zonder dat je er onmiddellijk weer wordt afgeflikkerd.

Dus als er verhalen verteld worden, bij het kampvuur of op internet, of boeken geschreven worden, met een merkwaardige, ja hoogst merkwaardige loop der dingen - kijk even rond in de kringen van hen wier mening er werkelijk toe doet.

Zombies.

*) Zij die mij kennen zullen misschien zeggen: nu ga je tegen jezelf in, alles mag toch. Inderdaad, in beginsel moet alles kunnen, en alles moet mogen - vandaar ook dat deze moderator een echte zombie is.


NB deze post vervangt de eerdere post Lichaam én Geest
voor het verhaal Lichaam én Geest volg deze link

Monday, March 3, 2014

de prijs die je moet betalen om (niet) oud te mogen worden

Piet Grijs is dood, en dat is doodzonde. (Zoals het ook doodzonde is dat Jan Blokker dood is gegaan - als die twee nog geleefd hadden zou er misschien wat minder ruimte zijn geweest voor al die rare columnistjes in de Volkskrant.)
Ik ben niet zo van de favorieten, de mijne kan ik op de vingers van één hand tellen. Piet Grijs is er één van. (Ik weet ook wel: het is Hugo Brandt Corstius - maar ik prefereer Piet Grijs ... en Maaike Helder!)

Maar daar gaat dit stukje niet over.

Het CBS zegt een statistiek te hebben, waaruit blijkt dat hoger opgeleiden ouder worden.
Ik heb een andere statistiek.

Ik lees THE FREUD SCENARIO van Sartre. Prachtig boek. Intellectuele geweldenaars, verzonken in een even geweldige ruimte.

Sartre is 74 geworden - geen geweldige leeftijd.
Grijs is 78 geworden - voor deze tijd niet echt oud.
Freud is 84 geworden - voor zijn tijd een mooie leeftijd, maar niet opzienbarend.

Het CPB bracht nu ongeveer een jaar geleden een policy brief uit die ons liet weten dat lager opgeleiden ongezonder leven en eerder doodgaan. (Het CPB verwijst naar een onderzoek van Kunst uit 2007.)
Ik had onmiddellijk argwaan:
- de meeste mensen gaan dood rond hun 87ste, qua aantal moeten daar ook (genoeg) mensen bij zitten die zware arbeid hebben verricht
- als ik met de gezondheidszorg in aanraking kom vragen ze me nooit welke opleiding ik heb
- van bekenden (en van hen die bekend willen zijn) zie je altijd doodsberichten, daar zit nogal wat hoger opgeleid bij; in mijn geheugen staat niet gegrift dat die allemaal oud zijn geworden, sterker: ik denk nogal eens: wat is die jong gegaan

Het Nationaal Kompas Volksgezondheid van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu zegt het, inleidend, zo: Het verschil in levensverwachting bij geboorte tussen laag- en hoogopgeleide mannen en vrouwen is 7,3 respectievelijk 6,4 jaar ... waarna een heleboel tekst met cijfertjes volgt en een verwijzing naar een artikel van Bruggink van 2009 in het Statistisch kwartaalblad over de demografie NL (bericht over levensverwachting versie 4.14, 12/12/2013).

Er waren nog wel een paar dingen meer die mij aan het denken zetten.

Mijn vader komt uit een arm landbouwersgezin van 12 kinderen. Als ik een meisje, dat jong stierf omdat de gezondheidszorg nog niet helemaal op poten stond (1925), afzonder is de gemiddelde leeftijd van de overige 11 leden van die familie 85 jaar.

Dat is natuurlijk een particuliere observatie. Nou, dat mag wel, vind ik, tegenover die enormiteit van de prominentie van de HBO'er in dit verhaal - die leven ook heel gezond.
???

HBO'ers komen tot leven in de Wet op het Voortgezet Onderwijs, ingegaan 1968. Dan gaan we het ook over aantallen hebben die wel of niet iets in de statistiek kunnen betekenen. Dankzij spreiding van kennis, en al die andere nobele en minder nobele principes lopen die opleidingen dan vol.
De eerste HBO'ers worden dus afgeleverd begin jaren 70. Die zijn, als rond 2008 de conclusies uit die daarvoor liggende onderzoeken, waar CBS, CPB en ons Nationale Kompas naar verwijzen, getrokken worden, aan hun eerste burn-out toe.
Dan weten we nog helemaal niks van kosten gezondheidszorg van die groep, laat staan van overlijdensdata.
Ja, behalve als ze overleden zijn - en dan moeten ze dus heel jong zijn gegaan!

Ik heb dus zelf maar een statistiekje aangelegd. Van alle hoger opgeleiden NL die ik kon vinden en die na 1945 overleden zijn: geboortedatum en sterfdatum.
Er zijn heel wat lijstjes. Op Wiki, op internetsites van clubs en instituten. Het voordeel van dit onderzoek is dat zij die gezag dragen en autoriteit hebben - en dat hebben die hoger opgeleiden maar wat graag - zichzelf graag terugzien in lijstjes.
Zo heb ik een bestand weten aan te leggen van bewindvoerders en gezagdragers, Kamerleden, leden van de (koninklijke!) club van wetenschappers, kunstbeoefenaars, wiskundigen.

Die laatsten, wiskundigen, dat is nog het gezondste volkje: gemiddelde leeftijd 79,3 jaar. Overigens, niet om over naar huis te schrijven.

Voor de rest heb ik een verdrietige conclusie: hun gemiddelde leeftijd is normaal: 76,1 jaar.
Een kleine aantekening: bij die groep is wel eens onduidelijk of er sprake is van HBO. Bauke Roolvink, staatssecretaris en minister, was metaalarbeider en vakbondsbestuurder, opleiding wordt niet vermeld. Als ik dat soort mensen afzonder, gaat de gemiddelde leeftijd van de werkelijk hoog opgeleide er niet op vooruit.
NB Zoals gezegd, de meeste mensen gaan dood op hun 87ste. Kindersterfte werkt mee bij het omlaag brengen van de werkelijk gemiddelde leeftijd. Die negatieve invloed is uiteraard afwezig bij de (dus te lage!) gemiddelde leeftijd van hoger opgeleiden.

Ik heb het nu over een steelproef van 1570 personen. Dat is niet gering, gezien de omvang van steekproeven voor allerlei onderzoeken.
Globaal heb ik nog even verder gekeken. Dus Leo Vroman is oud geworden, en Theun de Vries ook. Daar staan tegenover Karel Glastra van Loon en Patricia de Martelaere (Vlaams).

Van dat gezond leven van hoger opgeleiden moet je je ook niet al te veel voorstellen. Ik ben heel wat WO'ers en HBO'ers tegengekomen die helemaal niet blij waren met hun job: heb je daar nou voor doorgeleerd, jongen? En nu al een aantal jaren worden heel wat WO'ers en HBO'ers afgeleverd die geen (passende) baan kunnen vinden.
Dat levert frustraten op, en ik persoonlijk maak me ernstig zorgen over de kosten van de gezondheidszorg voor deze groepen.

Ik heb mijn bevindingen gemeld aan de Volkskrant - vijf dagen na verschijning van de CPB policy brief. Hun antwoord: dit is nu geen onderwerp, wij moeten aansluiten bij de actualiteit.
Ik heb het aan de NRC gemeld. Die hebben mijn bevindingen drie dagen in een bureaula gelegd, waarna het vanzelf niet meer bij de actualiteit aansloot.
Ik begrijp die jongens en meisjes die de redacties van Volkskrant en NRC bevolken wel. Op z'n minst HBO'er, waarschijnlijk WO'er, dus die horen graag dat ze veel gezonder en langer leven dan het plebs.

Ze hebben vooral belang bij de bedoelde uitkomst van die onderzoeken: dat een hoger opgeleide minder premie moet gaan betalen voor zijn sociale verzekeringen, en dat Jan met de Pet meer gaat betalen.