In mijn herinnering was er ooit een spits die van de amateurs naar Ajax verhuisde onder het beding dat hij niet op zondag hoefde te voetballen, en ik dacht ook nog dat hij van Spakenburg kwam. (Wiki krijgt het niet aan de oppervlakte.
Vandaar dat ik, als gestoken door een wesp, reageerde op dit teletekstje:
Kozakken Boys en Spakenburg zijn beide clubs die principieel niet op zondag willen voetballen.
Kan gebeuren hé, dat je niet op zondag mag voetballen, en dat je dan als supporter maar op zaterdag oerwoudgeluiden langs de lijn gaat maken en je neigingen om migranten in elkaar te slaan na een zaterdags potje voetbal gaat botvieren.
Dan kun je de sabbatdag, de dag des Heeren, blijven heiligen.
Tuesday, October 21, 2025
Sunday, October 19, 2025
oorlogje spelen
Oorlog voeren zit niet in onze genen.
Honderdduizenden jaren lang, tijdens het overgrote gedeelte van de evolutie van de moderne mens, was er voor mensen geen dwang en was er ook praktisch geen oorlog. Hoe kan oorlog dan genetisch gedetermineerd zijn?
Zegt één van de auteurs van het boek Waarom we vrede willen maar oorlog voeren (zojuist verschenen) in NRC van vandaag.
Drie auteurs.
Drie wetenschappers: een historicus, een archeoloog en een primatoloog.
Hilarisch. Honderdduizenden jaren.
Het is waar, de evolutie is al lang bezig, heel lang.
Maar de mens? Die is er nu zo’n kleine driehonderdduizend jaar.
En de moderne mens? Ik weet niet waar deze mensen de grens leggen … laten we zeggen een kleine drieduizend jaar.
En dan hebben we het nog niet over de verlichte mens, dat, jawel, als eigen volk opstaat tegen het onverlichte volk.
Dus, kan oorlog wel of niet in onze genen zitten?
Dat weet ik ook niet.
Nou ja, dit is van mijn kant toch ook een beetje oorlogje spelen, hoe onschuldig ook: merkwaardige, hoogst merkwaardige uitspraken signaleren van mensen die beter zouden moeten weten.
En dat zit wel in mijn genen, geloof ik.
Wat mij veel interessanter lijkt is de vraag: wanneer zijn we eigenlijk collectief gaan doodslaan? Kaïn en Abel worden genoemd. Wanneer zou (een andere) Kaïn tegen zijn broers en zusters gezegd hebben: vinden jullie die Abel ook zo'n etter. Wat zullen we met hem doen? En wanneer die dan een kopje kleiner is gemaakt, komt een deel van de familie bij elkaar en zegt: dat was niet netjes van Kaïn en zijn bende, en ineens liggen de lijken van de Kaïnclan verspreid over het erfgoed van Adam en Eva.
In het bijbelse tijdsframe zal het begonnen zijn in de tijden van Jacob, van wie elf zonen zich keerden tegen de twaalfde zoon, en eerst overwogen of ze de dromer zouden doden - maar ze verkopen hem uiteindelijk als slaaf aan Egyptische handelaren.
De “geschiedschrijving” wil dat, wat later de stammen Israëls zullen heten – zeg maar: het nazaad van Jakob - zich bij ome Jozef in Egypte melden. Volk dat we nu nareizigers noemen. Een paar geslachten verder is het dan zover: de Egyptenaren hebben genoeg van de indringers uit Kanaän en eigen volk staat op tegen niet eigen volk.
Honderdduizenden jaren lang, tijdens het overgrote gedeelte van de evolutie van de moderne mens, was er voor mensen geen dwang en was er ook praktisch geen oorlog. Hoe kan oorlog dan genetisch gedetermineerd zijn?
Zegt één van de auteurs van het boek Waarom we vrede willen maar oorlog voeren (zojuist verschenen) in NRC van vandaag.
Drie auteurs.
Drie wetenschappers: een historicus, een archeoloog en een primatoloog.
Hilarisch. Honderdduizenden jaren.
Het is waar, de evolutie is al lang bezig, heel lang.
Maar de mens? Die is er nu zo’n kleine driehonderdduizend jaar.
En de moderne mens? Ik weet niet waar deze mensen de grens leggen … laten we zeggen een kleine drieduizend jaar.
En dan hebben we het nog niet over de verlichte mens, dat, jawel, als eigen volk opstaat tegen het onverlichte volk.
Dus, kan oorlog wel of niet in onze genen zitten?
Dat weet ik ook niet.
Nou ja, dit is van mijn kant toch ook een beetje oorlogje spelen, hoe onschuldig ook: merkwaardige, hoogst merkwaardige uitspraken signaleren van mensen die beter zouden moeten weten.
En dat zit wel in mijn genen, geloof ik.
Wat mij veel interessanter lijkt is de vraag: wanneer zijn we eigenlijk collectief gaan doodslaan? Kaïn en Abel worden genoemd. Wanneer zou (een andere) Kaïn tegen zijn broers en zusters gezegd hebben: vinden jullie die Abel ook zo'n etter. Wat zullen we met hem doen? En wanneer die dan een kopje kleiner is gemaakt, komt een deel van de familie bij elkaar en zegt: dat was niet netjes van Kaïn en zijn bende, en ineens liggen de lijken van de Kaïnclan verspreid over het erfgoed van Adam en Eva.
In het bijbelse tijdsframe zal het begonnen zijn in de tijden van Jacob, van wie elf zonen zich keerden tegen de twaalfde zoon, en eerst overwogen of ze de dromer zouden doden - maar ze verkopen hem uiteindelijk als slaaf aan Egyptische handelaren.
De “geschiedschrijving” wil dat, wat later de stammen Israëls zullen heten – zeg maar: het nazaad van Jakob - zich bij ome Jozef in Egypte melden. Volk dat we nu nareizigers noemen. Een paar geslachten verder is het dan zover: de Egyptenaren hebben genoeg van de indringers uit Kanaän en eigen volk staat op tegen niet eigen volk.
Sunday, October 12, 2025
aan de weg timmeren
Frans Timmermans heeft gesproken. En hij heeft twee belangwekkende mededelingen gedaan.
Politiek aan de weg timmeren 1.0: als hij niet premier kan worden van het volgende kabinet dan zal hij geen minister worden. Zijn argument is een beetje laag bij de grond: ik ben al een keer minister geweest.
Wel, dat kennen we, dat hebben er meer gezegd in het verleden. Als je mij niet kiest dan …
Voor mij geen reden om mijn linksigheid om te zetten in een stem op GroenLinks-PvdA.
Maar dan politiek aan de weg timmeren 1.0 (en ik citeer teletekst dat De Telegraaf citeert): als hij, Timmermans, een kabinet gaat leiden dan vindt hij het zijn taak om in korte tijd “het fundament te leggen voor het weer aan de praat krijgen van ’t land”.
Waar hebben we dat eerder gehoord? Het is lang geleden maar de reminiscentie naar puinhopen is duidelijk: Pim Fortuyn. Ook wel naar “Nederland dat op slot zit” van andere politieke volksmenners.
En het erge is: hij gaat Nederland niet aan de praat brengen, nee, hij gaat het fundament leggen om Nederland aan de praat te krijgen. Nederland aan de praat brengen is dan voor een volgend kabinet. Publieksaftrekkers noem ik mensen die dit soort argumenten hanteren.
Hij zal het allemaal wel met de beste bedoelingen gezegd hebben, maar voor mij geen GroenLinks-PvdA 1.0, hoe verder vernieuwend hun 2.0-lerige intenties ook mogen gaan.
PS Borrelpraat
Toen ik bovenstaande schreef wist ik nog niet dat Timmermans een “gesprek” had gehad met Johan Derksen (Vandaag Inside) waarin hij zegt over GroenLinksers die het aantal migranten/vluchtelingen niet zo’n probleem vinden: “Die hebben het onderspit gedolven”. Nou is dat niet direct borrelpraat – niet iedere boerenlul zou ad rem zo’n antwoord produceren – maar wat er dan volgt.
Derksen gaat door over “jullie doen er niks aan”. Onze brave politicus spreekt dan over “deals” – deals zoals Trump ze wel maakt over het uitzetten van ongewenste vreemdelingen – en zegt dan: Het kost een paar centen maar dan ben je ze wel kwijt.
Ongehoord!
Nou ja, de wereld is (nog) nooit aan vlijt ten ondergegaan, zoals Max Dendermonde ons probeerde te vertellen, en zal ook nooit aan ongerechtigheid ten onder gaan.
Maar, dat is nu een week geleden. Zijn die GroenLinksers nou helemaal van de pot gerukt door die fusie, dat daarover geen Poolse landdag met grote verontwaardiging is ontstaan?
Politiek aan de weg timmeren 1.0: als hij niet premier kan worden van het volgende kabinet dan zal hij geen minister worden. Zijn argument is een beetje laag bij de grond: ik ben al een keer minister geweest.
Wel, dat kennen we, dat hebben er meer gezegd in het verleden. Als je mij niet kiest dan …
Voor mij geen reden om mijn linksigheid om te zetten in een stem op GroenLinks-PvdA.
Maar dan politiek aan de weg timmeren 1.0 (en ik citeer teletekst dat De Telegraaf citeert): als hij, Timmermans, een kabinet gaat leiden dan vindt hij het zijn taak om in korte tijd “het fundament te leggen voor het weer aan de praat krijgen van ’t land”.
Waar hebben we dat eerder gehoord? Het is lang geleden maar de reminiscentie naar puinhopen is duidelijk: Pim Fortuyn. Ook wel naar “Nederland dat op slot zit” van andere politieke volksmenners.
En het erge is: hij gaat Nederland niet aan de praat brengen, nee, hij gaat het fundament leggen om Nederland aan de praat te krijgen. Nederland aan de praat brengen is dan voor een volgend kabinet. Publieksaftrekkers noem ik mensen die dit soort argumenten hanteren.
Hij zal het allemaal wel met de beste bedoelingen gezegd hebben, maar voor mij geen GroenLinks-PvdA 1.0, hoe verder vernieuwend hun 2.0-lerige intenties ook mogen gaan.
PS Borrelpraat
Toen ik bovenstaande schreef wist ik nog niet dat Timmermans een “gesprek” had gehad met Johan Derksen (Vandaag Inside) waarin hij zegt over GroenLinksers die het aantal migranten/vluchtelingen niet zo’n probleem vinden: “Die hebben het onderspit gedolven”. Nou is dat niet direct borrelpraat – niet iedere boerenlul zou ad rem zo’n antwoord produceren – maar wat er dan volgt.
Derksen gaat door over “jullie doen er niks aan”. Onze brave politicus spreekt dan over “deals” – deals zoals Trump ze wel maakt over het uitzetten van ongewenste vreemdelingen – en zegt dan: Het kost een paar centen maar dan ben je ze wel kwijt.
Ongehoord!
Nou ja, de wereld is (nog) nooit aan vlijt ten ondergegaan, zoals Max Dendermonde ons probeerde te vertellen, en zal ook nooit aan ongerechtigheid ten onder gaan.
Maar, dat is nu een week geleden. Zijn die GroenLinksers nou helemaal van de pot gerukt door die fusie, dat daarover geen Poolse landdag met grote verontwaardiging is ontstaan?
Thursday, October 2, 2025
exodus
Er zijn verschrikkelijk veel redenen om het woord exodus niet te gebruiken voor de Palestijnen op de vlucht.
Het woord duidt op een uittocht van mensen die weg willen van een plek waar ze slaaf zijn. In de preambule van de 10 geboden zegt God het duidelijk: ik ben de Here Uw God die U […] uit het diensthuis geleid heb. En een diensthuis kan nog positief zijn – heb je een diensthuis dan ben je niet werkloos, dan kun je met opgeheven hoofd een brood kopen – maar de King James is niet mis te verstaan: out of the house of slavery. (In andere Engelse vertalingen wordt vertaald met “bondage”.)
De Palestijnen moeten weg van de plek die hun lief is, hun geboortegrond, hun vaderland. En ze moeten niet zomaar weg, nee, ze worden weggebombardeerd. En dat worden geen 40 jaren in de woestijn, nee, de woestijn wordt hun bestaan, tot veel verder dan aan het derde en aan het vierde geslacht.
En die exodus wordt hen aangedaan door mensen die weten wat die exodus heeft betekend, die Exodus met een hoofdletter schrijven, een Exodus die ook gezien kan worden als de uiteindelijke opmaat tot hun diaspora - de Joodse Diaspora.
[En voor “diaspora” is in het huidige migrantendiscours geen ruimte meer.]
Het etiket Exodus kan bovendien niet gehangen worden aan een onmenselijke actie waar we een beter woord voor hebben: genocide. Ook wel genoemd ethnic cleansing, in de taal van de grote broer die deze cleansing mogelijk heeft gemaakt: Israel's almighty Enabler aan de overkant van de oceaan.
Verschrikkelijk veel redenen dus om het woord Exodus niet te gebruiken, sprekend over het wrede lot dat de Palestijnen getroffen heeft.
De New York Times doet het.
Ergens in een artikel schrijft ze: […] the Israeli military appeared to have been unprepared for the exodus of people its Gaza City offensive would unleash.
Én ze kopt het ook nog: AN OVERWHELMING EXODUS AS ISRAEL POUNDS GAZA.
Een nieuw dieptepunt in de empathie voor het lijden van het Palestijnse volk.
Het woord duidt op een uittocht van mensen die weg willen van een plek waar ze slaaf zijn. In de preambule van de 10 geboden zegt God het duidelijk: ik ben de Here Uw God die U […] uit het diensthuis geleid heb. En een diensthuis kan nog positief zijn – heb je een diensthuis dan ben je niet werkloos, dan kun je met opgeheven hoofd een brood kopen – maar de King James is niet mis te verstaan: out of the house of slavery. (In andere Engelse vertalingen wordt vertaald met “bondage”.)
De Palestijnen moeten weg van de plek die hun lief is, hun geboortegrond, hun vaderland. En ze moeten niet zomaar weg, nee, ze worden weggebombardeerd. En dat worden geen 40 jaren in de woestijn, nee, de woestijn wordt hun bestaan, tot veel verder dan aan het derde en aan het vierde geslacht.
En die exodus wordt hen aangedaan door mensen die weten wat die exodus heeft betekend, die Exodus met een hoofdletter schrijven, een Exodus die ook gezien kan worden als de uiteindelijke opmaat tot hun diaspora - de Joodse Diaspora.
[En voor “diaspora” is in het huidige migrantendiscours geen ruimte meer.]
Het etiket Exodus kan bovendien niet gehangen worden aan een onmenselijke actie waar we een beter woord voor hebben: genocide. Ook wel genoemd ethnic cleansing, in de taal van de grote broer die deze cleansing mogelijk heeft gemaakt: Israel's almighty Enabler aan de overkant van de oceaan.
Verschrikkelijk veel redenen dus om het woord Exodus niet te gebruiken, sprekend over het wrede lot dat de Palestijnen getroffen heeft.
De New York Times doet het.
Ergens in een artikel schrijft ze: […] the Israeli military appeared to have been unprepared for the exodus of people its Gaza City offensive would unleash.
Én ze kopt het ook nog: AN OVERWHELMING EXODUS AS ISRAEL POUNDS GAZA.
Een nieuw dieptepunt in de empathie voor het lijden van het Palestijnse volk.
Subscribe to:
Comments (Atom)