caro Amico,
Prachtig, jouw tirade tegen de regelneefjes van onze majesteit. ’t Was meer dan een glimlach die mijn mond ontvlood. En dat zegt tegen mij altijd dat ik me niet druk moet maken.
Ik mag het niet zeggen, natuurlijk, maar ik doe het toch, je hebt één van mijn laatste mails niet goed gelezen. En jij moet het zeggen, en je zal het ook doen: dat is niet waar. Maar uit mijn Hesse-citaat had je een les kunnen leren.
Stel je hebt wat tuinvuil te verbranden. Je gaat naar de burgemeester en zegt: luister, ik ken nog een ketter, tegen God en gebod, tegen het CDA, tegen hoge pieven die fatsoenlijke brieven schrijven, gelooft alleen wat hij ziet en is dan nog argwanend, gelooft zelfs niet altijd wat ik, zijn goedbedoelende vriend, hem vertel. Zijn naam is Leonardo, die hoort op de brandstapel.
Gegarandeerd dat je niet alleen een vergunning krijgt, maar dat je dit vuur ter plekke vergund wordt. Ik ben bereid mee te werken, mits je een fatsoenlijke ontsnappingsmogelijkheid inbouwt.
Het boek van Theun de Vries heb ik ook in mijn handen gehad. Lang geaarzeld, uiteindelijk niet gekocht. Maar als die man wat uitzocht en op papier zette, was het ook goed.
A che serve vivere se c’é non il coraggio di lottare.
Waartoe dient het leven als de moed om te vechten ontbreekt.
Volgens mij kun je het zo in het Frans lezen. Ik herinner mij servire / vivant / courage. Eerder zal je zeggen dat is niet mijn spreuk, dan dat jij dat niet in het Frans op kunt schrijven. Doe mij een lol, laat de hersentjes even werken, zet de Franse versie er onder, en maak al doende twee druppels water.
VOLGT NU MIJN COMMENTAAR OP INZICHTEN IN DE KWALITEIT VAN HET LAGER ONDERWIJS, mio coraggio di lottare, inzichten waarvan ik jou ook even verdacht.
Dat jij je kinderen naar een Christelijke school stuurt omdat de socialistische openbare meester wel eens naar een demonstratie gaat, het zij je vergeven, en het heeft mijn verdenkingen weggenomen, dat je meedreef in de maalstroom waar alle holle vaten zo gemakkelijk boven blijven. Maar het blijft een vreemd criterium. Hadden die kinderen nog eens een leuk uitje gehad, hadden ze kunnen leren wat lottare werkelijk inhoudt, breng jij ze onder bij iemand die zegt dat ze naar de hel gaan, zo niet letterlijk, dat dan toch maar mooi uitstraalt, omdat hun vader ze van de doop, en zo van het eeuwige licht heeft weggehouden
Aan Barend Biesheuvel schrijf ik de nu volgende arrogante observatie toe (ik zeg schrijf ik toe, want ik kan het nergens controleren): moet je gereformeerd zijn om intelligent te zijn, of moet je intelligent zijn om gereformeerd te wezen?
Ik zeg: geen goed wereldbeeld, maar een prima observatie van een gewenst dorpskijkje.
Anne van der Meyden, uit dezelfde hoek, maar een verstandig predikant (bestaan die?) specialist communicatietechnieken, had heel andere observaties. Die zong de lof van het openbaar onderwijs en zei dat ze zich geen oor moesten laten aanmeten door de positieve beeldvorming van de CNS ( de Christelijk Nationale School).
Iemand op ons dorp zei het kernachtiger, kijkend naar het kindertal van mijn vader, het kindertal van de schoonvader van mijn zuster en het kindertal van de schoonvader (andere) van mijn broer - die hadden er samen meer dan dertig op de wereld gezet: vermenigvuldigen, dat kunnen ze!
Mijn broer is, in een tijd dat de mogelijke twijfel over de kwaliteit van het CNS nog met een beroep op de strijd tussen God en Satan van tafel geveegd kon worden, door een gristelijk onderwijzertje midden in de winter op een koude gang gezet. Reden? Op de vraag naar aardappelsoorten (aardrijkskunde?!) noemde mijn broer: schoolmeesters. Om meerdere reden een zeer goed antwoord.
De jongen is er ziek van geworden, de schoolmeester niet gecorrigeerd.
Mevrouw Barth, je weet wel, die van de brief aan de NRC-lezers, CDA-top, zegt het zo: Bijzondere scholen moeten goede kwaliteit leveren want als ze slecht zijn dan blijven de ouders ook weg. Dit leidt tot beter onderwijs en grotere betrokkenheid van de ouders. Nou, ook jij weet nog wel hoe we zulke nonsensredeneringen noemen!
Dus als ik zulke dingen hoor dan denk ik aan de Paus, de dominee, meisjes in lange rokken die een treinreis en pesten mee moeten maken voordat ze ver van huis hun bizondere zondagschooltje vinden, de PABO waarvan iedereen vindt dat hij over de hele breedte van alle dimensies van het universum, van hel tot hemel, ver ver onder de maat is.
Als je iets ziet wat niet logisch is, kijk je verder dan je neus lang is. Indachtig de katholieke leer: de zon draait niet om de aarde.
Zo gauw je een beetje intelligentie toonde, werd je weggestuurd, in de gevangenis gestopt, mocht jij je vuurtje stoken daar in het noorden. Galilei, Bruno Giordiano, Spinoza, Geelkerken. De laatste verstandige terechtstelling staat op naam van dat noordfriese volkje uit Dokkum: de praatjesmaker Bonifatius.
Wat moeten we bijv. met die trits aan tegenstellingen dat we denken dat Christelijk onderwijs beter is, iedereen met de nek aankijken die van een provinciaals Christelijk schooltje komt en de mythologie niet in zijn rugzak heeft zitten, prat gaan op onze joods-christelijke wortels, en de beste cijfers van de klas hadden naast het goddelijke herrenvolk en het katholieke Polen bij de vervolging van de Joden?
Wat vind ik op internet. De uitslagen CITO 2007 van de zondigste stad van NL, Amsterdam. De gemiddelde score van de hoofdstad lag 0,6 hoger dan het landelijk gemiddelde.
WIE ZIJN DAAR VERANTWOORDELIJK VOOR?
Ja, het zijn die rooie onderwijzers van jou en wat algemeen bizondere!
- algemeen bizonder 45 scholen 536,2
- openbaar onderwijs 85 scholen 535,7
- katholiek 31 scholen 534,9
- protestant 28 scholen 533,9
Saillant detail: islamitische scoren gemiddeld beter dan prot-chr.
Wat zijn nu de criteria. Niet het paasgevoel, dat is wel duidelijk.
Wel, ik heb de hand op nog meer onderzoeksresultaten gelegd. Ik kan je verrassen. En ik zal je nog verrassen, later. Maar ik vind het leuk om ook van jou een tegenstromige tirade te horen, nog eens een keer goede vriend. Zoals die over vuurtje stoken. Help maar eens mee dit vuurtje lekker op te stoken.
Jij schreef.
The more ridiculous a belief system, the higher the probability of its success.
Welnu, dat het gristelijke onderwijs beter zou zijn dan het openbare: het is een ridiculous sprookje met een high succes.
een hartelijke groet met een duivelse grijns,
Leonardo
PS Dat van die rooie onderwijzers is net zo goed een sprookje hoor, je krijgt onmiddellijk gelijk van mij zodra ik voor mijn geestesoog zie dat je de wenkbrauwen fronst.
Tuesday, September 1, 2009
Saturday, August 22, 2009
MACHTELD ALLAN EN HAAR ACADEMISCHE MAATLAT
commentaar bij een essay van Machteld Allan DE BRUGGENBOUWER EN DE PROFEET (De Groene #17 2009)
http://www.groene.nl/2009/17/De_bruggenbouwer_en_
Het academische wereldje NL is natuurlijk het academische wereldje NL. Machteld Allan probeert dat wereldje iets te verbeteren, en begint bij een ander.
Tariq Ramadan. Hij had wat haar betreft niet aangesteld mogen worden aan de Erasmus Universiteit, en verlenging van zijn contract is al helemaal uit de boze. Over Ramadan is de laatste tijd veel ophef gemaakt. Zijn opvattingen over de homoseksuele medemens hebben daar de directe aanleiding toe gegeven. Raar, wij hebben een premier en een vice-premier die daar tegen zijn, en dat belet hun niet te functioneren. Een heleboel gesprekspartners in deze discussie hebben om die reden ook zijn wetenschappelijke niertjes (weer eens) geproefd. Er zijn voor- en tegenstanders gekomen, het is een echte caucus geworden, van het ene kamp naar het andere inbegrepen. Ik kende de man voordien niet, ik kan er geen touw aan vast knopen, maar ik neem aan dat de waarheid ergens in het midden ligt.
Wat ik n.a.v. de bijdrages geleerd heb is, dat ik geen behoefte heb om van deze man iets te leren, maar dat hij opvattingen heeft en een achtergrond bij die opvattingen, die een corrigerende en verrijkende invloed op de poldermentaliteit kunnen betekenen. Voor hen die oren hebben om te horen. Ik denk wel dat de man prima kan functioneren aan de universiteit, en dat zijn opvatting over wetenschap bedrijven aansluit bij een heleboel mensen in dat wereldje, bijv. aan de theologische faculteit waar ze exegese bedrijven. Sommigen vinden dat zijn aanstelling in Oxford enig extra gewicht in de schaal legt, persoonlijk zet ik vraagtekens bij deze referentie, gegeven dat ook Richard Dawkins, die van The God Delusion, daar hoog van de toren mag blazen. Maar dat zijn wetenschapsopvattingen naadloos aansluiten bij iemand als Fennema, zie diens bijdrage aan de discussie over Duyvendak en Ali Eddaoudi staat voor mij als een paal boven water. En bij die van Tromp.
Bart Tromp. Tromp ken ik wel. Als een ietwat verzuurde luis in de pels van de PvdA. Ik heb bij zijn bijdrages aan de sociaal-democratie altijd moeten denken aan de discussietechnieken van een intelligente gereformeerde jongen wiens vader hem iedere zondag recht onder de preekstoel plaatste zodat de liefde voor Gods woord er in gestampt kon worden. Ik vond zijn houding in een discussie die tussen hem en Bart Jan Spruyt is georganiseerd, en die geen discussie is geworden, stuitend. M.n. zijn observatie (fijntjes geuit) dat Spruyt het niet kon hebben dat hij, Tromp, wel een hoogleraarsaanstelling had en Spruyt niet, en de suggestie dat dat een belangrijke factor kon zijn in het niet doorgaan van de discussie, deed voor mij de deur dicht. Maar dat iemand, die zich heeft beziggehouden met wetenschapsfilosofie (Allan, wat een uitdrukking om het wetenschappelijk bedrijf te identificeren) op basis van de column van een ander een vernietigende column meent te moeten schrijven en, als dat niet goed uit blijkt te pakken, in plaats van zelf als de donder aan de slag te gaan, bij de columnist te biecht gaat, het zegt mij genoeg.
Ze zijn allebei dood, maar wat mij betreft had Tromp zo in Onder Professoren van Hermans kunnen figureren.
Blijft Machteld Allan. Voor zover ik weet heeft ze geen functie in het academische wereldje NL, en dat is maar goed ook. Ze stelt eisen aan Ramadan, fatsoenlijk bronnenonderzoek bijv., en hanteert ze niet voor Tromp (en ook niet voor zichzelf). En als Wagtendorp laat weten dat je de zaak ook anders kunt bekijken, is er sprake van een lui briefje - da's geen arabist die je serieus kunt nemen want hij maakt gemene zaak met de Palestijnen. Ze heeft een recensie geschreven (januari 2007) over een boek van Karin Armstrong - nee, ze recenseerde een boek van Spencer, The truth about Muhammad, en haalde daar, onaangekondigd, een boek van Armstrong bij - waaruit je kunt leren hoe ze boeken leest. Een lezer heeft gereageerd dat hij van Armstrong een heel ander boek gelezen had. Ik heb niet gereageerd, maar hetzelfde geldt voor mij. (Ibn Ishaq ken ik wel, maar heb ik niet zelf gelezen. Ik voel nu al aan mijn water dat, gezien de teneur van de behandeling van het verhaal over Khaybar, ik dat ook zelf moet gaan lezen - van Ramadan weet ik (nog) niet of en hoe hij iemand op een verkeerd been zet, bij Machteld Allan weet ik dat inmiddels wel.)
Wat mij echter zeer hoog op de kast krijgt is haar bijdrage aan de discussie over de kwestie Israël versus de Palestijnen. In het onderhavige artikel zegt haar uitdrukking de moordenaars van Hamas en Hezbollah al genoeg over haar objectiviteit. Ik pak uit haar bijdrages aan deze discussie nog maar eens haar artikel Waarom Israël meewerkt aan zijn eigen ondergang. We schrijven februari 2006. Van de hand van Finkelstein is in 2005 Beyond Chutzpah verschenen. Je kan veel posities innemen in deze discussie, voor Israël, voor de Palestijnen, de waarheid in het midden wat mij betreft; maar een artikel schrijven à la Allan, waarin Israël wordt uitgelegd als het mishandelde jongetje dat altijd maar weer de liefde van zijn mishandelende vader zoekt, en altijd maar weer het lid op zijn neus krijgt … dat kan nadat Finkelstein uitstekend beargumenteerd en gedocumenteerd heeft wat de bijdrages van Israël aan de MO-ruzie inhouden, echt niet meer.
http://www.groene.nl/2009/17/De_bruggenbouwer_en_
Het academische wereldje NL is natuurlijk het academische wereldje NL. Machteld Allan probeert dat wereldje iets te verbeteren, en begint bij een ander.
Tariq Ramadan. Hij had wat haar betreft niet aangesteld mogen worden aan de Erasmus Universiteit, en verlenging van zijn contract is al helemaal uit de boze. Over Ramadan is de laatste tijd veel ophef gemaakt. Zijn opvattingen over de homoseksuele medemens hebben daar de directe aanleiding toe gegeven. Raar, wij hebben een premier en een vice-premier die daar tegen zijn, en dat belet hun niet te functioneren. Een heleboel gesprekspartners in deze discussie hebben om die reden ook zijn wetenschappelijke niertjes (weer eens) geproefd. Er zijn voor- en tegenstanders gekomen, het is een echte caucus geworden, van het ene kamp naar het andere inbegrepen. Ik kende de man voordien niet, ik kan er geen touw aan vast knopen, maar ik neem aan dat de waarheid ergens in het midden ligt.
Wat ik n.a.v. de bijdrages geleerd heb is, dat ik geen behoefte heb om van deze man iets te leren, maar dat hij opvattingen heeft en een achtergrond bij die opvattingen, die een corrigerende en verrijkende invloed op de poldermentaliteit kunnen betekenen. Voor hen die oren hebben om te horen. Ik denk wel dat de man prima kan functioneren aan de universiteit, en dat zijn opvatting over wetenschap bedrijven aansluit bij een heleboel mensen in dat wereldje, bijv. aan de theologische faculteit waar ze exegese bedrijven. Sommigen vinden dat zijn aanstelling in Oxford enig extra gewicht in de schaal legt, persoonlijk zet ik vraagtekens bij deze referentie, gegeven dat ook Richard Dawkins, die van The God Delusion, daar hoog van de toren mag blazen. Maar dat zijn wetenschapsopvattingen naadloos aansluiten bij iemand als Fennema, zie diens bijdrage aan de discussie over Duyvendak en Ali Eddaoudi staat voor mij als een paal boven water. En bij die van Tromp.
Bart Tromp. Tromp ken ik wel. Als een ietwat verzuurde luis in de pels van de PvdA. Ik heb bij zijn bijdrages aan de sociaal-democratie altijd moeten denken aan de discussietechnieken van een intelligente gereformeerde jongen wiens vader hem iedere zondag recht onder de preekstoel plaatste zodat de liefde voor Gods woord er in gestampt kon worden. Ik vond zijn houding in een discussie die tussen hem en Bart Jan Spruyt is georganiseerd, en die geen discussie is geworden, stuitend. M.n. zijn observatie (fijntjes geuit) dat Spruyt het niet kon hebben dat hij, Tromp, wel een hoogleraarsaanstelling had en Spruyt niet, en de suggestie dat dat een belangrijke factor kon zijn in het niet doorgaan van de discussie, deed voor mij de deur dicht. Maar dat iemand, die zich heeft beziggehouden met wetenschapsfilosofie (Allan, wat een uitdrukking om het wetenschappelijk bedrijf te identificeren) op basis van de column van een ander een vernietigende column meent te moeten schrijven en, als dat niet goed uit blijkt te pakken, in plaats van zelf als de donder aan de slag te gaan, bij de columnist te biecht gaat, het zegt mij genoeg.
Ze zijn allebei dood, maar wat mij betreft had Tromp zo in Onder Professoren van Hermans kunnen figureren.
Blijft Machteld Allan. Voor zover ik weet heeft ze geen functie in het academische wereldje NL, en dat is maar goed ook. Ze stelt eisen aan Ramadan, fatsoenlijk bronnenonderzoek bijv., en hanteert ze niet voor Tromp (en ook niet voor zichzelf). En als Wagtendorp laat weten dat je de zaak ook anders kunt bekijken, is er sprake van een lui briefje - da's geen arabist die je serieus kunt nemen want hij maakt gemene zaak met de Palestijnen. Ze heeft een recensie geschreven (januari 2007) over een boek van Karin Armstrong - nee, ze recenseerde een boek van Spencer, The truth about Muhammad, en haalde daar, onaangekondigd, een boek van Armstrong bij - waaruit je kunt leren hoe ze boeken leest. Een lezer heeft gereageerd dat hij van Armstrong een heel ander boek gelezen had. Ik heb niet gereageerd, maar hetzelfde geldt voor mij. (Ibn Ishaq ken ik wel, maar heb ik niet zelf gelezen. Ik voel nu al aan mijn water dat, gezien de teneur van de behandeling van het verhaal over Khaybar, ik dat ook zelf moet gaan lezen - van Ramadan weet ik (nog) niet of en hoe hij iemand op een verkeerd been zet, bij Machteld Allan weet ik dat inmiddels wel.)
Wat mij echter zeer hoog op de kast krijgt is haar bijdrage aan de discussie over de kwestie Israël versus de Palestijnen. In het onderhavige artikel zegt haar uitdrukking de moordenaars van Hamas en Hezbollah al genoeg over haar objectiviteit. Ik pak uit haar bijdrages aan deze discussie nog maar eens haar artikel Waarom Israël meewerkt aan zijn eigen ondergang. We schrijven februari 2006. Van de hand van Finkelstein is in 2005 Beyond Chutzpah verschenen. Je kan veel posities innemen in deze discussie, voor Israël, voor de Palestijnen, de waarheid in het midden wat mij betreft; maar een artikel schrijven à la Allan, waarin Israël wordt uitgelegd als het mishandelde jongetje dat altijd maar weer de liefde van zijn mishandelende vader zoekt, en altijd maar weer het lid op zijn neus krijgt … dat kan nadat Finkelstein uitstekend beargumenteerd en gedocumenteerd heeft wat de bijdrages van Israël aan de MO-ruzie inhouden, echt niet meer.
Friday, August 21, 2009
ONVERMOEDE KWALITEITEN VAN AFSHIN ELLIAN
Je kan niet zeggen dat Afshin Ellian geen bewonderaars heeft. Hij wordt nog wel eens aangemoedigd. Een enkele keer is er sprake van afgodische verering.
Zoals bij ene Sterk. Onder één van de columns stak deze de loftrompet met de uitroep “wat een intellectueel”. Bij een andere gelegenheid gaf hij er enige uitwijding aan: “Afshin Ellian is de betere verdediger van de moderniteit. Hiertegen steken andere Nederlandse intellectuelen mager af.“
Zoals ooit ene Van Belkom hulde bracht aan deze Iraniër die als een van de weinige Nederland begrijpt en “die men nooit op een leugen zal betrappen” waarop genoemde Sterk uit de kast kwam en zei zich tegenover zijn Amerikaanse vrienden te schamen om Nederlander te zijn.
Je kan haast de neiging niet onderdrukken om aan deze Sterk uitleg te vragen over
- wat hij met moderniteit bedoelt en hoe je dat verdedigt
- wat hij onder intellectueel verstaat en welke Nederlanders hij op het oog heeft die wel/niet aan zijn criterium voldoen
- waarom hij zich als Nederlander tegenover Amerikanen moet schamen
Terwijl je bij Van Belkom hoopt dat hij onder een volgende te bewonderen column ietsje meer expliciet kan zijn over
- hoe zijn leugendetector werkt
- hoe je ziet dat iemand Nederland begrijpt
Gelukkig worden er ook altijd wel weer één of twee lagere tot zeer lage rapportcijfers toegekend. Daar word ik dan weer rustig van en zo kan ik de vragen laten voor wat ze zijn
Een enkele keer deel ikzelf een rapportcijfer uit. Het kan haast niet anders dan dat ik met die (nuvolgende) waarderingen bij mensen als Sterk en Van Belkom spanning oproep: onvermoede kwaliteiten van Afshin Ellian worden hiermee blootgelegd.
Ellian schreef in NRC de column DE MINISTER PRESIDENT HEEFT ONS IETS UIT TE LEGGEN (6 juni 2009). Hierin citeert Ellian Rosa Luxemburg over “die Freiheit des Andersdenkenden”. Buiten de context en 180 graden gedraaid.
Rosa Luxemburg richtte zich hierbij tegen de “die Unfehlbarkeit des allerbesten Zentralkomitees” die het volk het recht op denken wilde ontzeggen. Ze was absoluut niet bezig met de vrijheid om maar van alles te roepen. Ze zijn alle drie dood, maar ik durf er een goede fles op te zetten dat Fortuyn en Van Gogh niet in één partij met Luxemburg hadden willen zitten. En het is meer speculatief dan manipulatief als ik beweer dat ze “Ach, Ihr elende Kleinkrämerseelen … ein Glück dasz die bisherige Weltgeschichte nicht von Euresgleichen gemacht war …” ook tegen deze mannen, en Rutte en Ellian erbij, geschreven zou hebben.
Ellian zal wel een citatenboek binnen handbereik hebben liggen, en niet weten onder welke omstandigheden de uitspraak is gedaan. Of ik moet hem van ernstiger zaken verdenken.
En je mag Ellian van ernstiger zaken verdenken.
Vrijdag 8 februari 2009 schrijft Ellian in Elsevier de column PARTIJ VAN ALLAH (PvdA) MET DE DAG MILITANTER. Hij behandelt daarin de lesbrief LAAT JE NIET GEK MAKEN van de Dienst Maatschappelijke Ontwikkeling van de gemeente Amsterdam.
Uit alles blijkt dat hij die lesbrief zelf gelezen heeft. Dus als mensen als Van Belkom de moeite willen nemen om beide documenten te lezen kunnen ze vaststellen dat Ellian niet alleen demagogie bedrijft maar dat hij letterlijk liegt dat het gedrukt staat.
Ze zeggen wel eens: al is de leugen nog zo snel … De column staat nog steeds op internet. Van de meeste van de 416 lezers die reageerden mag je veilig aannemen dat ze de lesbrief (ook op i-net te lezen) niet eens hebben ingekeken en blatend achter Ellian aan zijn gegaan.
Inderdaad, Ellian verdedigt met verve de westerse waarden van list en bedrog, zoals wij daarin voorgegaan worden door zulke uiteenlopende figuren als Balkenende Berlusconi Blair Bush om maar eens met de B te beginnen.
Of door Obama, om dit keer met de O te eindigen. Die vindt dat wij de beelden van het doodbloedende Iranese meisje moeten zien, opdat we zo zekerlijk zullen weten hoe slecht die islamleiders zijn, terwijl we de beelden van het martelen, herstel, van de enhanced interrogation techniques in Amerika niet mogen zien: ons geloven in de goedheid van onze westerse leiders mocht eens te zwaar op de proef worden gesteld.
Zoals bij ene Sterk. Onder één van de columns stak deze de loftrompet met de uitroep “wat een intellectueel”. Bij een andere gelegenheid gaf hij er enige uitwijding aan: “Afshin Ellian is de betere verdediger van de moderniteit. Hiertegen steken andere Nederlandse intellectuelen mager af.“
Zoals ooit ene Van Belkom hulde bracht aan deze Iraniër die als een van de weinige Nederland begrijpt en “die men nooit op een leugen zal betrappen” waarop genoemde Sterk uit de kast kwam en zei zich tegenover zijn Amerikaanse vrienden te schamen om Nederlander te zijn.
Je kan haast de neiging niet onderdrukken om aan deze Sterk uitleg te vragen over
- wat hij met moderniteit bedoelt en hoe je dat verdedigt
- wat hij onder intellectueel verstaat en welke Nederlanders hij op het oog heeft die wel/niet aan zijn criterium voldoen
- waarom hij zich als Nederlander tegenover Amerikanen moet schamen
Terwijl je bij Van Belkom hoopt dat hij onder een volgende te bewonderen column ietsje meer expliciet kan zijn over
- hoe zijn leugendetector werkt
- hoe je ziet dat iemand Nederland begrijpt
Gelukkig worden er ook altijd wel weer één of twee lagere tot zeer lage rapportcijfers toegekend. Daar word ik dan weer rustig van en zo kan ik de vragen laten voor wat ze zijn
Een enkele keer deel ikzelf een rapportcijfer uit. Het kan haast niet anders dan dat ik met die (nuvolgende) waarderingen bij mensen als Sterk en Van Belkom spanning oproep: onvermoede kwaliteiten van Afshin Ellian worden hiermee blootgelegd.
Ellian schreef in NRC de column DE MINISTER PRESIDENT HEEFT ONS IETS UIT TE LEGGEN (6 juni 2009). Hierin citeert Ellian Rosa Luxemburg over “die Freiheit des Andersdenkenden”. Buiten de context en 180 graden gedraaid.
Rosa Luxemburg richtte zich hierbij tegen de “die Unfehlbarkeit des allerbesten Zentralkomitees” die het volk het recht op denken wilde ontzeggen. Ze was absoluut niet bezig met de vrijheid om maar van alles te roepen. Ze zijn alle drie dood, maar ik durf er een goede fles op te zetten dat Fortuyn en Van Gogh niet in één partij met Luxemburg hadden willen zitten. En het is meer speculatief dan manipulatief als ik beweer dat ze “Ach, Ihr elende Kleinkrämerseelen … ein Glück dasz die bisherige Weltgeschichte nicht von Euresgleichen gemacht war …” ook tegen deze mannen, en Rutte en Ellian erbij, geschreven zou hebben.
Ellian zal wel een citatenboek binnen handbereik hebben liggen, en niet weten onder welke omstandigheden de uitspraak is gedaan. Of ik moet hem van ernstiger zaken verdenken.
En je mag Ellian van ernstiger zaken verdenken.
Vrijdag 8 februari 2009 schrijft Ellian in Elsevier de column PARTIJ VAN ALLAH (PvdA) MET DE DAG MILITANTER. Hij behandelt daarin de lesbrief LAAT JE NIET GEK MAKEN van de Dienst Maatschappelijke Ontwikkeling van de gemeente Amsterdam.
Uit alles blijkt dat hij die lesbrief zelf gelezen heeft. Dus als mensen als Van Belkom de moeite willen nemen om beide documenten te lezen kunnen ze vaststellen dat Ellian niet alleen demagogie bedrijft maar dat hij letterlijk liegt dat het gedrukt staat.
Ze zeggen wel eens: al is de leugen nog zo snel … De column staat nog steeds op internet. Van de meeste van de 416 lezers die reageerden mag je veilig aannemen dat ze de lesbrief (ook op i-net te lezen) niet eens hebben ingekeken en blatend achter Ellian aan zijn gegaan.
Inderdaad, Ellian verdedigt met verve de westerse waarden van list en bedrog, zoals wij daarin voorgegaan worden door zulke uiteenlopende figuren als Balkenende Berlusconi Blair Bush om maar eens met de B te beginnen.
Of door Obama, om dit keer met de O te eindigen. Die vindt dat wij de beelden van het doodbloedende Iranese meisje moeten zien, opdat we zo zekerlijk zullen weten hoe slecht die islamleiders zijn, terwijl we de beelden van het martelen, herstel, van de enhanced interrogation techniques in Amerika niet mogen zien: ons geloven in de goedheid van onze westerse leiders mocht eens te zwaar op de proef worden gesteld.
Sunday, March 1, 2009
HET INTELLECTUELE NIVEAU VAN DE PVV STEMMER
Maurice de Hondt en NOVA doen onderzoek naar het stemgedrag van de NL en op basis van dat onderzoek mag je concluderen: Wilders is (voorlopig even) niet weg te denken uit het politieke landschap.
TNS NIPO hebben vervolgens geprobeerd te achterhalen waarom dat zo is. Ze maken twee punten: de PVV vist inmiddels in alle vijvers van de samenleving, en ook de hoger opgeleide bijt in het aas.
Wat wordt hier onderzocht? Ik ken wel wat mensen die vinden dat sociologen altijd naar de bekende weg vragen. Hier lijkt het van toepassing. Als een partij goed is voor één kamerzetel, dan kun je er donder op zeggen dat het programma daartoe aanleiding geeft, en dat je de kiezer zonder onderzoek kunt uittekenen. Als een partij veel zetels behaalt heb je geen onderzoek nodig om vast te stellen dat de kiezer niet in een hokje gestopt kan worden, maar dat deze in brede lagen van de samenleving te vinden is.
De PVV zegt wat veel mensen denken
Het lijkt me een karaktertrek van iedere politicus tegenwoordig. Als Balkenende wat over de hypotheekrenteaftrek wil zeggen laat hij het wetenschappelijk bureau eerst even onderzoeken wat de mensen ervan denken.
Betekent de schommeling in de peilingen van Bos dat hij de ene keer meer spreekbuis is van NL dan de andere keer?
Het gaat nu niet meer om randfiguren en angstige laagopgeleiden
De 1e stemmer van Janmaat was geen randfiguur en een zeer hoog opgeleide.
Als een horde weldenkende mensen een retourtje Londen koopt, niet omdat ze naar Londen willen, maar omdat Wilders naar Londen gaat dan heb ik geen onderzoek nodig naar de weldenkendheid van de volgelingen van Wilders
Het woord “normaliseren” is gevallen. En dat heeft stof doen opdwarrelen. Met bijdragen van Jan Blokker, Malou van Hintum, Paul Schnabel, Bart Jan Spruyt, om maar een dwarsstraat te noemen. En ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de toon van Malou van Hintum NL wordt knettergek niet gevolgd wordt, maar dat m.n. Paul Schnabel een accent legt dat herkend wordt: De beknotting van de vrijheid van meningsuiting houdt veel Nederlanders enorm bezig en Dat sentiment loopt … tot de hoger opgeleide die zich opwindt omdat een toneelstuk onder islamitische druk niet wordt opgevoerd. Voor het gemak wordt vergeten dat hier ooit een toneelstuk verboden werd omdat het niet naar de zin was van de Joden, een actie waaraan zelfs het hoger opgeleide geweten Freek (meerdere) vuile handen heeft overgehouden.
En zo is er weer een belangrijke perceptie van de werkelijkheid bijgekomen: de hoger opgeleide maakt zich zorgen over zijn vrijheid van meningsuiting.
TNS NIPO hebben vervolgens geprobeerd te achterhalen waarom dat zo is. Ze maken twee punten: de PVV vist inmiddels in alle vijvers van de samenleving, en ook de hoger opgeleide bijt in het aas.
Wat wordt hier onderzocht? Ik ken wel wat mensen die vinden dat sociologen altijd naar de bekende weg vragen. Hier lijkt het van toepassing. Als een partij goed is voor één kamerzetel, dan kun je er donder op zeggen dat het programma daartoe aanleiding geeft, en dat je de kiezer zonder onderzoek kunt uittekenen. Als een partij veel zetels behaalt heb je geen onderzoek nodig om vast te stellen dat de kiezer niet in een hokje gestopt kan worden, maar dat deze in brede lagen van de samenleving te vinden is.
De PVV zegt wat veel mensen denken
Het lijkt me een karaktertrek van iedere politicus tegenwoordig. Als Balkenende wat over de hypotheekrenteaftrek wil zeggen laat hij het wetenschappelijk bureau eerst even onderzoeken wat de mensen ervan denken.
Betekent de schommeling in de peilingen van Bos dat hij de ene keer meer spreekbuis is van NL dan de andere keer?
Het gaat nu niet meer om randfiguren en angstige laagopgeleiden
De 1e stemmer van Janmaat was geen randfiguur en een zeer hoog opgeleide.
Als een horde weldenkende mensen een retourtje Londen koopt, niet omdat ze naar Londen willen, maar omdat Wilders naar Londen gaat dan heb ik geen onderzoek nodig naar de weldenkendheid van de volgelingen van Wilders
Het woord “normaliseren” is gevallen. En dat heeft stof doen opdwarrelen. Met bijdragen van Jan Blokker, Malou van Hintum, Paul Schnabel, Bart Jan Spruyt, om maar een dwarsstraat te noemen. En ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de toon van Malou van Hintum NL wordt knettergek niet gevolgd wordt, maar dat m.n. Paul Schnabel een accent legt dat herkend wordt: De beknotting van de vrijheid van meningsuiting houdt veel Nederlanders enorm bezig en Dat sentiment loopt … tot de hoger opgeleide die zich opwindt omdat een toneelstuk onder islamitische druk niet wordt opgevoerd. Voor het gemak wordt vergeten dat hier ooit een toneelstuk verboden werd omdat het niet naar de zin was van de Joden, een actie waaraan zelfs het hoger opgeleide geweten Freek (meerdere) vuile handen heeft overgehouden.
En zo is er weer een belangrijke perceptie van de werkelijkheid bijgekomen: de hoger opgeleide maakt zich zorgen over zijn vrijheid van meningsuiting.
Subscribe to:
Posts (Atom)