Franske en Wopke

Onder de kop DE INDUSTRIE LIJKT HET IN BRUSSEL NU ECHT TE WINNEN VAN HET KLIMAATKAMP wordt de werdegang van onze klimaatemoties en het (wan-)beleid dat daarvan een gevolg was in NRC besproken. En de conclusie is niet mis te verstaan:

Vraag het de één, en je hoort: dit was de week waarin Brussel eindelijk weer werk maakt van bedrijven en groei. Vraag het de ander, en die zal zeggen: dit was de week waarin de EU niet langer een heggenschaartje in het klimaatbeleid zette, maar de kettingzaag van stal haalde.

Geen kattepies, het is een bericht van ruim duizend woorden.
Wat onmiddellijk opvalt is dat de naam van Hoekstra, European Commissioner for Climate, Net Zero and Clean Growth, niet valt. Dat zou ons Franske toch niet overkomen zijn, dat NRC een artikel over klimaatbeleid in de pen heeft, en dan niet even langs komt bij de Executive Vice President of the European Commission for the European Green Deal and European Commissioner for Climate Action – de toenmalige functies van Timmermans.
Sterker nog: de naam van de ex-commissaris wordt wel genoemd!

Terwijl de naam van een eenvoudige parlementariër als Bas Eickhout, partijgenoot van Timmermans met klimaat als portefeuille - die nu ook geacht wordt een toontje lager te gaan zingen – vier keer wordt genoemd, waaronder twee citaten.

Ik vind nog steeds het onverwijderbare dopje van de plastic fles met water, dé vondst van het duo Timmermans / Samsom, symbool van het klimaatbeleid: bij sommige flessen valt het er vanzelf af na een paar keer opendraaien, schenken, en weer dichtdraaien, terwijl het er bij andere flessen onmiddellijk wordt afgeknipt omdat het schenken bijkans onmogelijk is gemaakt.
En ik vraag me nog steeds af hoe een bejaarde Parkinsonpatiënt tijdens een hittegolf de aanwijzing om veel water te drinken tot uitvoer moet brengen.

Klimaat / vluchtelingen en migranten / verhoging van de defensie uitgaven: wir schaffen das alles nicht.

Dit is geen tijd voor maakbaarheidsdenken aldus een bezorgde diplomaat We zijn te snel en te hard gegaan. En we betalen daar nu de prijs voor. Ook politiek.

En wat die Hoekstra betreft. Die heeft toch lang genoege benen om op hoge poten bij de eindredactie van de NRC stennis te gaan schoppen.
Aber uns're Wopke schweigt stille.

nooit op Zondag

In mijn herinnering was er ooit een spits die van de amateurs naar Ajax verhuisde onder het beding dat hij niet op zondag hoefde te voetballen, en ik dacht ook nog dat hij van Spakenburg kwam. (Wiki krijgt het niet aan de oppervlakte.

Vandaar dat ik, als gestoken door een wesp, reageerde op dit teletekstje:

Kozakken Boys en Spakenburg zijn beide clubs die principieel niet op zondag willen voetballen.

Kan gebeuren hé, dat je niet op zondag mag voetballen, en dat je dan als supporter maar op zaterdag oerwoudgeluiden langs de lijn gaat maken en je neigingen om migranten in elkaar te slaan na een zaterdags potje voetbal gaat botvieren.
Dan kun je de sabbatdag, de dag des Heeren, blijven heiligen.

oorlogje spelen

Oorlog voeren zit niet in onze genen.
Honderdduizenden jaren lang, tijdens het overgrote gedeelte van de evolutie van de moderne mens, was er voor mensen geen dwang en was er ook praktisch geen oorlog. Hoe kan oorlog dan genetisch gedetermineerd zijn?
Zegt één van de auteurs van het boek Waarom we vrede willen maar oorlog voeren (zojuist verschenen) in NRC van vandaag.

Drie auteurs.
Drie wetenschappers: een historicus, een archeoloog en een primatoloog.
Hilarisch.

Honderdduizenden jaren.
Het is waar, de evolutie is al lang bezig, heel lang.
Maar de mens? Die is er nu zo’n kleine driehonderdduizend jaar.
En de moderne mens? Ik weet niet waar deze mensen de grens leggen … laten we zeggen een kleine drieduizend jaar.
En dan hebben we het nog niet over de verlichte mens, dat, jawel, als eigen volk opstaat tegen het onverlichte volk.

Dus, kan oorlog wel of niet in onze genen zitten?
Dat weet ik ook niet.

Nou ja, dit is van mijn kant toch ook een beetje oorlogje spelen, hoe onschuldig ook: merkwaardige, hoogst merkwaardige uitspraken signaleren van mensen die beter zouden moeten weten.
En dat zit wel in mijn genen, geloof ik.

Wat mij veel interessanter lijkt is de vraag: wanneer zijn we eigenlijk collectief gaan doodslaan? Kaïn en Abel worden genoemd. Wanneer zou (een andere) Kaïn tegen zijn broers en zusters gezegd hebben: vinden jullie die Abel ook zo'n etter. Wat zullen we met hem doen? En wanneer die dan een kopje kleiner is gemaakt, komt een deel van de familie bij elkaar en zegt: dat was niet netjes van Kaïn en zijn bende, en ineens liggen de lijken van de Kaïnclan verspreid over het erfgoed van Adam en Eva.

In het bijbelse tijdsframe zal het begonnen zijn in de tijden van Jacob, van wie elf zonen zich keerden tegen de twaalfde zoon, en eerst overwogen of ze de dromer zouden doden - maar ze verkopen hem uiteindelijk als slaaf aan Egyptische handelaren.
De “geschiedschrijving” wil dat, wat later de stammen Israëls zullen heten – zeg maar: het nazaad van Jakob - zich bij ome Jozef in Egypte melden. Volk dat we nu nareizigers noemen. Een paar geslachten verder is het dan zover: de Egyptenaren hebben genoeg van de indringers uit Kanaän en eigen volk staat op tegen niet eigen volk.

aan de weg timmeren

Frans Timmermans heeft gesproken. En hij heeft twee belangwekkende mededelingen gedaan.

Politiek aan de weg timmeren 1.0: als hij niet premier kan worden van het volgende kabinet dan zal hij geen minister worden. Zijn argument is een beetje laag bij de grond: ik ben al een keer minister geweest.
Wel, dat kennen we, dat hebben er meer gezegd in het verleden. Als je mij niet kiest dan …
Voor mij geen reden om mijn linksigheid om te zetten in een stem op GroenLinks-PvdA.

Maar dan politiek aan de weg timmeren 1.0 (en ik citeer teletekst dat De Telegraaf citeert): als hij, Timmermans, een kabinet gaat leiden dan vindt hij het zijn taak om in korte tijd “het fundament te leggen voor het weer aan de praat krijgen van ’t land”.
Waar hebben we dat eerder gehoord? Het is lang geleden maar de reminiscentie naar puinhopen is duidelijk: Pim Fortuyn. Ook wel naar “Nederland dat op slot zit” van andere politieke volksmenners.
En het erge is: hij gaat Nederland niet aan de praat brengen, nee, hij gaat het fundament leggen om Nederland aan de praat te krijgen. Nederland aan de praat brengen is dan voor een volgend kabinet.

Publieksaftrekkers noem ik mensen die dit soort argumenten hanteren.

Hij zal het allemaal wel met de beste bedoelingen gezegd hebben, maar voor mij geen GroenLinks-PvdA 1.0, hoe verder vernieuwend hun 2.0-lerige intenties ook mogen gaan.


PS Borrelpraat
Toen ik bovenstaande schreef wist ik nog niet dat Timmermans een “gesprek” had gehad met Johan Derksen (Vandaag Inside) waarin hij zegt over GroenLinksers die het aantal migranten/vluchtelingen niet zo’n probleem vinden: “Die hebben het onderspit gedolven”. Nou is dat niet direct borrelpraat – niet iedere boerenlul zou ad rem zo’n antwoord produceren – maar wat er dan volgt.
Derksen gaat door over “jullie doen er niks aan”. Onze brave politicus spreekt dan over “deals” – deals zoals Trump ze wel maakt over het uitzetten van ongewenste vreemdelingen – en zegt dan: Het kost een paar centen maar dan ben je ze wel kwijt.

Ongehoord!

Nou ja, de wereld is (nog) nooit aan vlijt ten ondergegaan, zoals Max Dendermonde ons probeerde te vertellen, en zal ook nooit aan ongerechtigheid ten onder gaan.
Maar, dat is nu een week geleden. Zijn die GroenLinksers nou helemaal van de pot gerukt door die fusie, dat daarover geen Poolse landdag met grote verontwaardiging is ontstaan?

exodus

Er zijn verschrikkelijk veel redenen om het woord exodus niet te gebruiken voor de Palestijnen op de vlucht.

Het woord duidt op een uittocht van mensen die weg willen van een plek waar ze slaaf zijn. In de preambule van de 10 geboden zegt God het duidelijk: ik ben de Here Uw God die U […] uit het diensthuis geleid heb. En een diensthuis kan nog positief zijn – heb je een diensthuis dan ben je niet werkloos, dan kun je met opgeheven hoofd een brood kopen – maar de King James is niet mis te verstaan: out of the house of slavery. (In andere Engelse vertalingen wordt vertaald met “bondage”.)

De Palestijnen moeten weg van de plek die hun lief is, hun geboortegrond, hun vaderland. En ze moeten niet zomaar weg, nee, ze worden weggebombardeerd. En dat worden geen 40 jaren in de woestijn, nee, de woestijn wordt hun bestaan, tot veel verder dan aan het derde en aan het vierde geslacht.

Palestinians flee Israeli bombing of Gaza City (Al Jazeera)

En die exodus wordt hen aangedaan door mensen die weten wat die exodus heeft betekend, die Exodus met een hoofdletter schrijven, een Exodus die ook gezien kan worden als de uiteindelijke opmaat tot hun diaspora - de Joodse Diaspora.
[En voor “diaspora” is in het huidige migrantendiscours geen ruimte meer.]

Het etiket Exodus kan bovendien niet gehangen worden aan een onmenselijke actie waar we een beter woord voor hebben: genocide. Ook wel genoemd ethnic cleansing, in de taal van de grote broer die deze cleansing mogelijk heeft gemaakt: Israel's almighty Enabler aan de overkant van de oceaan.

Verschrikkelijk veel redenen dus om het woord Exodus niet te gebruiken, sprekend over het wrede lot dat de Palestijnen getroffen heeft.

De New York Times doet het.
Ergens in een artikel schrijft ze: […] the Israeli military appeared to have been unprepared for the exodus of people its Gaza City offensive would unleash.
Én ze kopt het ook nog: AN OVERWHELMING EXODUS AS ISRAEL POUNDS GAZA.

Een nieuw dieptepunt in de empathie voor het lijden van het Palestijnse volk.

zwaardere middelen inzetten

Netanyahu doet dat met zijn Israel Defense Forces.

Carl von Clausewitz heeft het verklaard: der Krieg ist eine bloße Fortsetzung der Politik mit anderen Mitteln. En dat geldt ook bij verzwaring van het oorlogsgeweld: een voortzetting met andere middelen.

Toch staat iedereen te kijken van het geweld bij demonstraties. Maar, als demonstraties niet meer helpen, of als er te veel en te vaak gedemonstreerd moet worden door het murmurerende volk, dan komt als vanzelf Von Clausewitz tevoorschijn: gewelddadig demonstreren is een voortzetting van de demonstratiepolitiek met andere middelen.

Want, genuanceerd demonstreren dat wordt zo langzamerhand een ongekend fenomeen. Stenen en flessen. Hitler vlaggen – ook geweld hoor: tonen welke consequenties mogelijk zijn. Antisemitische kreten – idem dito: ook geweld.

Het murmurerende volkje in Amerika heeft er succes mee behaald – jawel, het heeft nota bene een President opgeleverd. De provocaties in Charlottesville en de insurrection bij het Capitol zijn in klinkende munt uitbetaald.

Welke onverzadigbare horde zou daarvan in Europa niet likkebaarden?

een tweeling-oxymoron

Er bestaat de GOED NIEUWS BIJBEL (ik vertaal nu uit het Engels, in Nederland heet het Groot Nieuws, wat ongeveer hetzelfde bedoelt te zeggen). Sinds de bijbel door de Christelijke wereld wordt gebruikt om het onmenselijke gedrag van Israël te verdedigen – waaronder ik ook reken het uitnodigen van Israël om deel te nemen aan o.m. de Champions League, het songvestival en het honkbalkampioenschap, allemaal Europese zaken – kan de bijbel niet goed nieuws zijn en tegelijkertijd als goede moraal gebruikt worden om het kwaad goed te praten.
En dan heb ik het nog niet over het gijzelen van – de zeer bijbelse - Jezus voor het fascistische rechts in de Verenigde Staten.

dit is geen fake news (Al Jazeera)

Geen good nieuws.
Fake nieuws.

Die bijbel goed (of groot) nieuws noemen is gebaseerd op de fictie van (ons gevoel voor) onze Joods Christelijke worteltjes. We hebben het dan over onze beschaving. Daarom kan de verbinding Joods-Christelijk niet anders dan als een oxymoron gezien worden.
Ik mag dat zo zeggen want het Israëlische barbaarse gedrag in Palestina – niet alleen in de Gaza-strook, maar ook op de Westbank - wordt gedragen door de volledige Israëlische bevolking. Maar het wordt ook gesupport – via AIPAC, de Joodse lobbby-organisatie in Amerika - door de meerderheid van de Joodse gemeenschap in de Verenigde Staten. Dus de overgrote meerderheid van de Joodse gemeenschappen staat achter Netanyahu.

Tweeling.
Zonder de ene oxymoron zou de andere niet bestaan.

En het zou allemaal niet zo erg zijn als alleen die van de Joods Christelijke worteltjes de bijbel als basis hadden. Maar het regiem Netanyahu wordt niet alleen in stand gehouden door, maar kan niet bestaan zonder de ultrarechtse partij die haar politiek baseert op de Thora.
En het leitmotiv voor al die Joden, als het ware een sjibbolet: laat Netanyahu zijn klus afmaken.
Sjibbolet ja, want iemand die “laat die man zijn klua afmaken” niet over de lippen kan krijgen wordt inmiddels ook als een antisemiet beschouwd.

NB
En voor hen die de Palestijnen zien als kakkerlakken, vanwege die “overval” nu bijna twee jaar geleden, of voor hen die het een gepaste straf vinden dat om die overval een heel volk uitgeroeid wordt: Palestina, het Palestijnse volk, kon vanwege de bezetting en onderdrukking door Israël, ver voor 27 oktober 2023 al, vergeleken worden met George Floyd - de man en de moord die nu benoemd wordt met 8.46: 526 seconden duurde diens doodstrijd. Behalve dan dat het doodsbed van de Palestijnen als een eeuwigheid moet voelen. (zie mijn post van 24 mei 2024)

Een ondraaglijke eeuwigheid wel te verstaan.
De hel.