Friday, February 21, 2025

de Biden-tragiek

Hoe zal Biden zich nu voelen?
Hij is opgevolgd door een niet zo presidentiële figuur. Een man die tijdens de verkiezingen niet vriendelijk voor hem was, waar hij even op vriendelijke wijze een kopje thee mee gedronken heeft in het Witte Huis na diens overwinning – moet zo ongeveer geschetst kunnen worden zoals Wilders het kopje thee van Job Cohen met moslims heeft geobserveerd – waarna tijdens de inauguratie verwijten expliciet werden uitgesproken – onder het kopje reversing a horrible betrayal citeert een nieuwsbrenger Trump: My recent election is a mandate to completely and totally reverse a horrible betrayal, and all of these many betrayals that have taken place … overigens zonder zijn voorganger met name te noemen, maar dat lijkt me een zeer schrale troost: Biden moest, eerste rang zittend, het allemaal aanhoren, het hoofd machteloos gebogen.

En nu zit hij met zijn vrouw, in zijn Delaware home - en zal wellicht af en toe ook nog wel zijn buitenplaats opzoeken waarvan een andere nieuws outlet schreef Rehoboth Beach is no longer a presidential retreat
… en mag mokken over vier frustraties:

- het verlies van de Democraten dat hem aangerekend wordt
- een opvolger die alles aan het afbreken is wat hij nagelaten heeft
- opgevolgd te zijn door een regiem dat misschien niet fascistisch genoemd mag worden maar er toch wel dik tegen aanschurkt
- de dood van 65.000 Palestijnse baby’s, kinderen, vrouwen en mannen, als collateral damage bij een – ijdele – poging van "zijn vriend" Netanyahu om het Hamas-bewind neer te slaan

Hoe zou die zich voelen?
En hoe rechtvaardig is het dat hem deze zaken aangerekend worden?

Ik heb na de verkiezingen niet meer veel pleidooien gezien om niet Biden de schuld te geven van het verlies van de Democraten, en dat is dan eufemistisch uitgedrukt. En dat verlies van de Democraten heeft de weg vrijgemaakt voor een puinruimer – zoals in Nederland de opvolgers van Den Uyl, toch ook een aardige vent, zich puinruimer noemden (en wij weten inmiddels dat dat puinruimen weer andere puinhopen heeft opgeleverd).
Erger, het verliezen van de verkiezingen heeft een (pseudo-)fascistisch regiem mogelijk gemaakt. Hoe lang zal het duren voordat het opbergen van vluchtelingen en migranten in concentratiekampen in Midden Amerika Biden in de schoenen zal worden geschoven, zo van: als jij maar niet zo'n slappe houding had gedemonstreerd tegenover die stromen van vreemdelingen die ons land in wilden dan had Trump zich niet zo lelijk voor hoeven te doen, dan hadden die mensen nu nog gezellig op een bankje voor hun hutje gezeten … pijpje rokend, wie weet.

Wel, wat die 65.000 dooie Palestijnen betreft ... lang geleden uit hun huis en van hun land verjaagd, om in de open gevangenis die Gaza heet van hot naar her gejaagd te worden, totdat de laatste “veilige” plek tegen de IDF-mannen de plek bleek waar ze vertrapt konden worden ... wat al die afgeslachte mensen betreft, er is, geloof ik, niet één Democraat die hem daarvan de schuld geeft. En er is geen Republikein die daarvan wakker ligt. En al die rechtse stemmers die Wilders, of Weidel, of Le Pen, en noem maar op, om zich heen verzamelen klapten in hun handen. Dat is een veilige vluchthaven voor een geest die zulk een last moet dragen.

Maar er zijn toch ook wel heel wat redelijke mensen die hem die schuld aanrekenen. Ik weet niet hoe groot die groep is, maar hij is er - ik reken mijzelf tot die groep – en hij is groeiende, zeker nu we weten hoe Trump het wil gaan oplossen. En als er straks geen Palestijn meer in het beloofde land woont, en er staan vakantietorens en casino's aan de kust van Gaza, waar rijke Israëliërs en Amerikanen én rijke Arabieren ... en ook nog wel rijke Duitsers, vast ... zich vermaken, dan mag Biden zich dat zwaar aanrekenen.
Vanaf het begin heeft ie meegedaan aan de leugens die deze oorlog heeft opgeleverd. Waaronder één van de eerste leugens, namelijk dat hij foto’s had gezien van onthoofde baby’s - toen hij dat later terug moest nemen was hij te laf om dat zelf aan ons te vertellen, dat liet hij aan een woordvoerder over. En tot het bittere einde heeft hij medeverantwoordelijkheid gedragen bij het onderdrukken van de waarheid.


Een verbitterd man?
Ik kan me vergissen, maar volgens mij is dat nog te zachtjes uitgedrukt.



Tuesday, February 11, 2025

niet gebraden haantjes

Een interessant berichtje op Teletekst:
En ik moest meteen aan de menselijke abortuspraktijk denken.

Opvallende mededeling is, wat dat betreft: het is steeds beter mogelijk om al in het ei het geslacht te bepalen. Okay, we tillen er in Nederland wat minder zwaar aan dan in de Verenigde Staten, maar toch: een abortus uitvoeren zonder dat je weet wat je aborteert … dat lijkt me zelfs in Nederland een brug te ver. "Steeds beter mogelijk", jaja, en ook het zogenaamde seksen van kippen is nog steeds een penibele aangelegenheid begrijp ik.

Maar wat te denken van deze zin: Haantjes worden dan uit het broedproces gehaald, zodat ze niet geboren worden. Als we dit nu eens als omschrijving voor abortus hanteren - okay, eufemistisch, maar toch – kunnen we er dan misschien wel, of beter mee leven: we halen de vrucht uit het zwangerschapsproces. Of: ik heb de vrucht uit mijn zwangerschapsproces laten halen, zodat het niet geboren hoefde te worden.

Maar goed, die haantjes. Ik moest ook denken aan climate change. En aan oorlogsvoering. Kun je dat gedrag – het misbruik van de planeet, of het gooien van bommen en het storten van bloed op een aardkorst die daar niet voor gemaakt is – aan haantjes toeschrijven?
Met climate change is dat misschien moeilijk – al meent de UNO dat vrouwen meer slachtoffer zijn dan dader én, duidelijker nog, dat women are uniquely situated to be agents of change (bold van de UNO). Zoals dit plaatje van Extinction Rebellion ook duidelijke taal spreekt. Nou ja, wat vechten betreft en bloed storten, durf ik zo wel te zeggen dat mannen daar toch wel een leidende rol in vervullen. De kersverse Amerikaanse minister van Defensie was daarover niet mis te verstaan.

Dus, is het misschien een idee … uh, suggestie hoor, om er over na te denken bedoel ik, meer niet … om, zoals we haantjes behandelen vanwege het gemis aan eierproductie, de menselijke haantjes te gaan behandelen vanwege hun production-driven behaviour (term uit een rapport van de European Union) of innovation-driven development (scholarly term) én een overschot aan vechtlust. Genoeg kinderen ter wereld brengen hoeft geen probleem te zijn, dat hebben de zaaddonornarcisten (term ontleend aan de Volkskrant) wel bewezen.

Ik vraag maar wat.








Sunday, February 9, 2025

keeping up appearances

De United States of America heeft zichzelf altijd de meest hoogstaande democratie gevonden, het heilige der heiligen. A City on a Hill, een licht voor de wereld – daarmee verwijzend naar het evangelie van Matteüs. Ook wel: a beacon of hope.
Ook hier weer een flagrante ontkenning van de scheiding van God en de Staat.
Bovendien, ik heb dat altijd niet alleen overdreven gevonden, maar een (zeer) verwrongen beeld. Inmiddels zijn ze, als een schip op het strand, een baken in zee voor andere democratieën. Geen baken van hoop.

Ik zou het niet durven opschrijven als ik het zelf verzonnen had. Maar er zijn genoeg Amerikanen die daar ook zo over denken. Hier is zo’n mijmering daarover: America as the shining city upon a hill
Deze plaat komt uit de blogpost die aan bovenstaande link is verbonden. De schrijver daarvan is, zoals gemeld, ook zeer kritisch, en ik vind dat dat zichtbaar is in de gekozen illustratie. Er is wel shining, en er is ook wel een heuvel maar het ziet er toch niet naar uit dat er (al) een stad is. Er zijn in ieder geval donkere wolken.
De prominent aanwezige vrouwelijke figuur, eerder een mooie meid dan een goddess, zou de Manifest Destiny moeten verbeelden, de idee dat de blanke man door God geroepen was om het Noord Amerikaanse continent in te richten en te onderhouden.

Wel, mocht dat ooit zo zijn geweest, Amerika als hét lichtende voorbeeld voor de wereld … een Amerikaanse burger mag toch wel chauvinistisch zijn home of the brave de hemel in prijzen, al roept dit nu ook het beeld op van James Joyce’s Citizen: proffering a belligerent ultranationalist political philosophy, tinged with xenophobia, to anyone within earshot … het lichtende voorbeeld dus, dan wordt de verrotting die inmiddels heeft plaats gevonden, en zich manifesteert in het gedrag van Trump, ook en vooral gedemonstreerd in deze editorial van de New York Times: Now Is Not the Time to Tune Out
Ze enumereren een heleboel “ernstige” overschrijdingen van drempels, wetten die met de voeten getreden worden, maar ook wel dingen waarvan ik me verwonderd afvraag: kan dat niet door de beugel?

Om een voorbeeld van de ernstige, angstige overschrijdingen te noemen, daar waar Trump, toch de hoogste gezagdrager, zich ernstig heeft vergaloppeerd: de gratieverlening aan alle Jan 6 insurrectionists. Officieel heeft hij die bevoegdheid, maar niet met de bedoeling vijanden van de democratie, die wetshandhavers aangevallen hebben en verantwoordelijkheid dragen voor de dood van enkelen van hen, vrij op de straat te zetten en ze aldus aan te moedigen.

En ook eentje die ik niet als overschrijding van zijn bevoegdheden zou willen aanmerken: Trump heeft zich een adviseur aangemeten. Musk. Okay, oogt niet als een sympathieke man, in ieder geval niet tegenover de harde werkers van de overheid. En iedere werker roept ach en wee, en ook alle democraten, leadership, kiezers en pundits altesaam. Die man is ongekozen zeggen ze, en ook niet gescreened. En ik denk: nou en, dat is in NL schering en inslag, voor ieder ministerie afzonderlijk, en daar zitten ook nog DEI-protagonisten bij.

Maar er is er ook een die de NYT niet noemt. Daar waar Trump als President van de Verenigde Staten, die shining city upon a hill, de moral guardrails aan zijn laars lapt, en helemaal met zijn eigen belang bezig is: zijn “gesol” met de Palestijnen en zijn “geinige plannetje” met Gaza wordt niet vermeld. Gesol is een eufemisme van jewelste natuurlijk, maar ik noem het maar zo, want onder Trump’s whatch is er in ieder geval, op het moment van schrijven, nog geen bom gevallen. Nog niet.

Wel, het is heel begrijpelijk van de NYT dat ze Gaza niet noemt, want op het moment dat ze dat zouden noemen, zouden ze zichzelf en de democraten een bijna verblindende spiegel voorhouden.
Daarmee gedraagt de NYT zich als de gemiddelde democratische kiezer, want die vindt nog steeds dat Biden/Harris ten onrechte is ondergegaan, en die wil in dit verband niet praten over het doodslaan van een kleine 65.000 Palestijnse vrouwen kinderen mannen.
Het is de schuld van de uncommitted dat Trump nu aan de macht is, vooral die van Michigan, die zijn daarmee begonnen en Biden is daarmee ten onrechte gestraft voor wat deze niet-kiezers wel Biden’s war hebben genoemd, waaraan verbonden wat de Palestijnen aanduiden als Biden’s legacy: de genocide in Gaza.

En van dat aankleven had in ieder geval een fatsoenlijke vrouw als Kamela Harris verschoond moeten blijven. Vinden de Democraten.








Friday, February 7, 2025

Gods wegen blijven toch onnaspeurlijk

Daar staan ze dan, de niet zo gelovige en zeker niet zo Christelijke (mijn observatie) President van de United States of America, en zijn zeer gelovige, Christelijke vice. Eerbiedig opgestaan, want de herder komt binnen.
Hij, Trump, weet nog niet wat hem te wachten staat.

En daar staat zij, Mariann Budde, op de kansel, en ze zal Trump aanspreken op de misschien wel belangrijkste van de Christelijjke worteltjes: mercy.

Wel, daarna zal hij, Trump, vast wel bijgepraat zijn, door zijn vice, Vance, over de Bergrede, de Barmhartige Samaritaan en over de naaste en hoe je daar tegenover te gedragen, in Christelijke zin dan – en als die er niet over begonnen zou zijn zal hij een elleboogstoot van zijn nog devotere echtgenote gekregen hebben, joh, ons wacht een grootse taak … zoals een hymne de gelovigen doet zingen.

Het gebeurde allemaal tijdens en na the Inaugural Prayer Service, een soort vierjaarlijkse biddag voor de nieuwe President en voor de nieuwe politiek. Zoals wij, jaarlijks dan, een biddag voor het gewas hebben, zeg maar.
Onze biddag voor het gewas is voor de boeren, daar krijgt de verhouding tussen regen en zonneschijn de aandacht, alsmede mogelijke plantenziektes - dat komt allemaal uit Zijn Vaderlijke hand. Deze biddag is voor de verlichting van de geest van de nieuwe machthebbers.
NB Ze hebben ook nog the National Prayer Breakfast, maar die is voor politiek én business. Leden van de sociale en business elite worden dan ook uitgenodigd om mee te bidden. Over scheiding van Staat en Godsdienst gesproken.

Het is hem niet goed bevallen, zoveel weten we wel. Hij heeft zijn zielepijn over het gebeuren, de impertinentie van deze bisschop, kenbaar gemaakt binnen zijn claque.

Maar, na enige weken nadenken, heeft hij ook deze knoop ontward. Achtervolgd door het Christendom heeft hij zelf het Christendom gered van dreigende achtervolging door een decreet uit te vaardigen om antichristelijke bias in de federale burelen uit te roeien. Wie weet, heeft ie, evenals Saulus van Tarsus, een groot licht gezien, is even met blindheid geslagen geweest, en gaat hij de Amerikanen en hun land weer in de handen van God leggen. Naar zijn eigen woorden
… the task force will fully prosecute anti-Christian violence and vandalism in our society and move heaven and earth to defend the rights of Christians and religious believers nationwide.
Zijn decreten, en andere oprispingen sinds de inauguratie, wijzen daar niet zo heel erg sterk op, maar we weten het allemaal door Bob den Uyl: Gods wegen zijn duister en zelden aangenaam.

Anti-Christian violence.
Moet ik dan denken aan Charlottesville, 2017?
Of aan January 6?

Ik wacht de komende gebeurtenissen af … als een ongelovige Thomas, wil ik daar onmiddellijk aan toevoegen.









Wednesday, February 5, 2025

from the sea to the river ... het komt er toch echt aan hóór

‘t Is toch eigenlijk te gek voor woorden.
Het is ook om gek van te worden. Het is nu al een paar weken in het nieuws dat Trump leuke plannetjes heeft met Gaza en, buiten een klein berichtje dat zijn ideeën meldde, geen bespreking er van, geen evaluatie … en al helemaal geen heilige verontwaardiging.
Zodat Trump veilig in een persconferentie kon aankondigen dat hij de Palestijnen een andere woonplaats gunt dan Gaza, en dan zal hij eens laten zien dat Gaza een plek kan worden waar mensen die in landen van melk en honing wonen even uit kunnen blazen van de vermoeienissen om die melk en honing in klinkende munt om te zetten.

En Netanyahu vond het, op dezelfde persconferentie – heel politiek! - worth pursuing this avenue.
From the sea tot he river.

Trump’s ideeën over Groenland riepen meer verontwaardiging op!

Alice Weidel (Duitsland, AfD) gooit hoge ogen in de komende verkiezingen: geen migranten meer, en terugsturen wat je terug kunt sturen.
Marie Le Pen (Frankrijk, Rassemblement National) gooide hoge ogen bij de verkiezingen: geen migranten meer, en terugsturen wat je terug kunt sturen – en hoopt bij de volgende verkiezingen Macron er mee te verslaan.
Geert Wilders (NL PVV) gooide hoge ogen bij de laatste verkiezingen: geen migranten meer, en terugsturen wat je terug kunt sturen.
Dan hebben we nog Nigel Farage en Matteo Salvini … en wie niet nog meer.

Trump won er de verkiezingen mee, zelfs met het woord deportation.

Vreemdelingen zijn niet meer welkom, en worden ook als vreemdeling beschouwd. We willen ze niet.
Maar Trump wil wel dat twee en een half miljoen Palestijnen opgenomen worden door Egypte en Jordanië.
Die mensen, die op hun eigen plek al als vreemdeling worden gezien – eigenlijk al geen mensen meer, eerder menselijk wrakhout - die moeten maar verhuizen naar waar ze niet thuishoren. En de bewoners die daar wonen moeten die vreemdelingen – long term dus, migranten dus - maar accepteren.
Vindt Trump.
En Wilders is het daar voor honderdentien procent mee eens.
En ik denk niet dat Weidel of Le Pen, en ook Farage en Salvini daar één minuut van wakker liggen.

En niet naar Saudi Arabië natuurlijk, want daar doet schoonzoon Jared zulke geinige dingetjes.

Zelf geen vreemdelingen willen.
Een ander er wel mee opzadelen.
Niet ondenkbaar dat het er nog van komt dat Egypte en Jordanië dé opvangplek voor vluchtelingen wordt.
En de blijfplek! En dat Europa dat een aantrekkelijk idee vindt ... dat dan weer wel.

En de Paus, maar ook die “o zo moedige” Bishop Marian Budde? Ik heb ze nog niet gehoord.








Monday, January 27, 2025

from the sea to the river

Well, this was inevitable. Schreef mijn favoriete Amerikaanse journalist, en hij citeerde een Republikeinse hielenlikker, "Trump has proven himself to be the only figure in modern history …" volgt een onduidelijke kwalificatie, maar ... hij zou een derde termijn moeten kunnen hebben.
Zodat hij nog veel dingen recht kan zetten, ook in de wereld – de grootste open gevangenis die Gaza heet, bijvoorbeeld.

Nu heeft hij voorgesteld om de Palestijnen uit de Gazastrook naar andere landen te sturen, dan zal hij de puinhopen in Gaza wel even opruimen. Zijn schoonzoon Jared Kushner kan zulke dingen heel goed. Hij deelde dit mee in een persconferentie aan boord van Air Force One, en vertelde erbij dat hij dat al besproken heeft met de Jordaanse en Egyptische leiding.
En passant deelde hij mee dat hij opdracht had gegeven om de levering van de 2000lb bommen aan Israël , die door Biden was opgeschort, te hervatten. Ik denk om zijn dreigementen aan de Palestijnen kracht bij te zetten dat, als ze niet meewerken aan zijn plannen om de patstelling in het Midden Oosten op te doorbreken, de hel boven Gaza los zal barsten.

Well, that was really inevitable.
Eerst hebben we - wij in het westen, ja - van de Palestijnen beesten gemaakt, waardoor we ze weg konden jagen van de plaats waar ze leefden – naar de woorden van Churchill like a dog driven out of the manger - zodat ze het Zionistische plan niet konden dwarsbomen. Dat was de Nakba (volgens de Palestijnen overigens geen discreet gebeuren).
Toen hebben we, nadat we ze samen hadden gedreven in die open gevangenis, hun cellen in Gaza plat gebombardeerd, en gaande het proces 65.000 van die beesten geruimd – zal wel vanwege MKZ of de vogelgriep zijn gedaan.
En nu willen we van Gaza weer een land maken waar wij, die van het westen, trots op kunnen zijn – en wie zijn daar beter toe in staat dan Trump en zijn schoonzoon?
Volgens hem is Gaza a demolition site where people are dying. Dus de Arabische landen moeten maar huizen bouwen waar dat beetje mensen dat nog achtergebleven is in vrede kunnen wonen – let op: geen beesten meer maar terug getransformeerd naar mensen, Trump kan alles. Op de vraag van een journalist … whether the potential housing was temporary … was Trump’s antwoord … it could, or it could be long-term.

Dat wordt dus long term.
Die ame donders moeten opnieuw ophoepelen want die staan in de weg van andere grootse plannen.

Je deporteert Mexicanen, je lijft Groenlanders in, je stuurt the marines naar Panama en je geeft de Palestijnen een nog hardere schop onder hun kont. En tussendoor zet je nog even de gevangenisdeuren open voor niet zo’n klein handjevol criminelen die nota bene geprobeerd hebben de uitvoerende macht uit te schakelen … met niet zulke zachtzinnige middelen.

Moet allemaal kunnen.
En een Amerikaan in Nederland, hoogleraar geschiedenis en columnist van Trouw, James Kennedy vraagt zich af in hoeverre zijn landgenoten zich daardoor laten beroeren. Nou, dat weet ik wel. Er is een handjevol Amerikanen dat middels ingezonden brieven laat weten dat ze diep, diep ongelukkig zijn met de situatie. In de kranten wordt het omfloerst besproken, maar geen heftige redactionele commentaren. De mannen en vrouwen in het Congres bedrijven politiek zoals dat hoort, waarbij de Republikeinen wel een lange neus trekken naar hun Democratische collega’s. De Republikeinse kiezer staat te juichen, en de Democraat ondergaat het gelaten.

Maar, hoe staat het met de rest van de wereld?
Toen Trump over het Panamakanaal en Canada en Groenland begon, protesteerde Macron. En ook Scholz, de Duitse kanselier die het zo moeilijk heeft met de Palestijnen, want ja, als je voorgeslacht verantwoordelijk was voor de Holocaust, mag je je nooit meer druk maken over ander onrecht, hé. Maar over Groenland kon hij nog zeggen: Das Prinzip der Unverletzlichkeit von Grenzen gilt für jedes Land … waaraan hij toevoegde dat … ein gewisses Unverständnis deutlich geworden [war], was aktuelle Äußerungen aus den USA angeht … Zo doe je dat, heel diplomatiek: ein gewisses Ünverständnis.

Maar de Palestijnen nog ontheemder maken dan ze al zijn … het is nu, op het moment dat ik dit schrijf, meer dan 48 uur geleden dat Trump dit toegezegd heeft, daarmee de meest rechtse politici in Israël, ook leden van de huidige Netanyahu-regering, hoop gevend dat het allemaal goed zal komen ... en er hangt een oorverdovende stilte over het ganse westen.

Ik durf er wel wat onder te verwedden dat dat geen valse hoop zal zijn voor de Zionisten. Die krijgen echt hun zin wel van Trump.
Daarom, ik zou zeggen: kies nu voor een toekomstvaste oplossing. Doe nou niet al te kinderachtig. Kijk hoeveel last jullie Amerikanen hebben gehad, en nog altijd hebt met die Indianen – over vervuilende oliepijpleidingen bijvoorbeeld en wat het dus betekent als je mensen waar je niks aan hebt, waar je mee zit, die je de keel uithangen, in reservaten stopt.
Doe niet zo moeilijk. Bulldozer al die Palestijnen en al hun rotzooi in één keer de Middellandse Zee in. ’t Is vervelend, je ligt er een paar nachten wakker van, er zullen wat mensen je op je geloof aanspreken, zoals Bishop Mariann Budde … nou ja, daar moet je een tijdje mee leven.
Trouwens, over de genocide op de Indianen hoor je ook niemand meer!

Ondertussen kan Jared Kushner mooie projectjes ontwikkelen in het nieuwe Gaza. Hij kan de Israëli’s helpen een nieuw Sharm El Sheikh te ontwikkelen, hoeven de rijkere Israëli’s niet meer naar Egypte voor een luxe vakantie.

En dan kan de wens van de Likud-partij bewaarheid worden: between the Sea and the Jordan there will only be Israeli sovereignty.
Je moet je handen er even vuil voor maken, maar je krijgt er dan ook wat voor terug.





Wednesday, January 22, 2025

mr. President, may I ask you …

Bishop Mariann Budde addressed Trump asking for mercy.

The vice President, sitting in the same row, is a very religious man. His wife is also a devout Christian.
The speaker of the House, Mike Johnson – history doesn’t tell if he was in the Washington National Cathedral at that heavy moment – is a very religious man. His wife is also a devout Christian.

So what did the spouse of Vance say to him, at the dinner table: tell your boss that the Lord has spoken to him!
And what did the spouse of Johnson say to him, at the dinner table, no doubt having heard what Bishop Budde had to say: tell your boss that the Lord has spoken to him!
Although not spoken, they heard the words of Jesus: … inasmuch as ye have done it unto one of the least of these my brethren, ye have done it unto me.

And I’m very sure the spouses will hear again the thundering voice of the Lord Jesus Christ, resounding through the vault, addressing the heartless souls on his left hand: Depart from me, ye cursed, into everlasting fire […] I was a stranger, and ye took me not in: naked, and ye clothed me not: sick, and in prison, and ye visited me not.