Een woord uit de woordenschat van Dilan Yeşilgöz. Ze vuurde het eerst af op Jetten, was kennelijk tevreden er mee, gebruikte het nog een paar keer, ook voor Timmermans. Ik heb die obsessie met Wilders niet.
Wilders was er mee in zijn nopjes, hij gebruikte het tegen Jetten: U hebt een Wildersobsessie, toen Jetten zichzelf, ten aanhoren van iedereen, de overwinning beloofde op het reeds zo lang doorwerkende chagrijn van de PVV-leider.
Gek, niemand nog heeft Yeşilgöz er op gewezen dat ze een linksobsessie heeft, of een Fransobsessie, of een socialistenobsessie. Terwijl ze toch met enige regelmaat blijft herhalen – volgens een radiogast iedere drie zinnen die ze de ether inslingert - dat ze niet en dat ze nooit met GroenLinks-PvdA … alsof het een ordinaire cohabitation zou betekenen, iets vies.
En daar hebben we des Pudels Kern. Dat niemand met Wilders wil samenwerken is begrijpelijk: hij heeft aan twee kabinetten meegedaan, één keer in een gedoogrol, één keer als coalitieleider. Beide keren heeft hij, op dubieuze gronden, de stekker er uit getrokken. Zelfs Maxime Verhagen, toch een politieke rat van de eerste orde, heeft aan die samenwerking buikpijn overgehouden. Spijt als haren op zijn hoofd.
Wat meer is, Yeşilgöz heeft zich sterk vergaloppeerd. Ze heeft opnieuw de samenwerking opgezocht ... én verloren.
Ze is hard, ze rept niet over buikpijn. Geen spijt. Maar toch.
Maar, wat is de ratio van niet samen willen werken met GroenLinks-PvdA.
Okay, Klaver heeft nog nooit geregeerd. GroenLinks-PvdA heeft de macht nog niet in handen gehad. Maar dan weet ik er nog wel een paar die nog niks gepresteerd hadden toen ze "ministeriëel" werden verklaard.
Maar de PvdA heeft toch geregeerd met VVD. Is daar een trauma geworteld? Heeft daar een obsessie het doordenken van zaken ernstig gefrustreerd.
Is er nou niemand in Den Haag – oud politici, lobbyisten, pundits, mannen of vrouwen met het gezag van een mastodont … is er nou niemand in Den Haag die Yeşilgöz deze simpele vraag kan stellen, microfoon open, camera gericht: vertel eens Dilan, wat was er nu zo goed aan die Wilders en zijn PVV dat je daar graag mee in zee ging, en wat is er nou zo slecht, of principieel onaanvaardbaar, of zo onvolwassen aan GroenLinks-PvdA, dat je zeker weet, ondanks alle samenwerkingsverbanden in het recente politieke verleden, dat die partij niet te vertrouwen is?
En daarbij als bevrager dan niet wijzen op de laatste twee kabinetten , Rutte IV en Schoof, die – daar is iedereen het over eens – werkelijk niets aan daden hebben laten zien. Ook geen lange volzinnen accepteren waarin drie keer hetzelfde wordt verondersteld. Gewoon, die simpele vraag …
… vertel eens, Dilan.
(btw Ik ben best wel benieuwd of er ook andere obsessies bij gaan komen , bij de nu in gang gezette formatie of in de eerstvolgende kabinetsperiode. Ik kan er wel een paar bedenken, met bijbehorende lijders.)
No comments:
Post a Comment