een fatsoenlijke middenpartij

Volgens Hirsch Ballin moet het CDA open zijn over zijn PVV-verleden. Aldus kopten Volkskrant/Trouw. Hij zei letterlijk (Nieuwsuur 9 mei) We moeten onder ogen komen wat er is gebeurd [...] om het vertrouwen te krijgen van de kiezer, zal het CDA een oefening in openhartigheid moeten maken.
Het doet denken aan dat gewichtige sacrament dat Christenen verbindt, het Heilig Avondmaal, voorafgaand waaraan de voorganger de gemeente voorhoudt: ... is ons voor alle dingen nodig, eerstelijk dat wij ons tevoren recht beproeven ... en dat beproeven betekent dan ... onderzoeke een iegelijk zijn consciëntie of hij ook gezind is voortaan ... in enigheid met zijn naasten te leven.

Ad Koppejan zegt er dit van: Het is vers, het doet mij pijn erover te praten. Maar we kunnen het verleden niet ontkennen. (Volkskrant 12 mei, over zijn persoonlijke PVV-verleden: gedoger van een gedoogconstructie.)

Er moet iets aan de hand zijn met die samenwerking met de PVV. En ze moeten het allemaal weten, want als de vrienden één ding goed kunnen is het wel elkaar aanspreken op elkanders zwakheden.

En het kan ook niet anders bij een partij die prat gaat op haar Joods Christelijke wortels. Ik denk nu niet direct aan de Bergrede van Wim Aantjes. Maar bij die wortels heeft de naaste een essentieel bestaansrecht, en daar hoort beslist het verhaal van de barmhartige Samaritaan bij - en absoluut geen kopvoddentax en Polenmeldpunt, zeker weten.

Beoogd lijsttrekker Wintels zei er in het debat bij Pauw en Witteman (10 mei) dit van: Het CDA moet weer gezien worden als een "fatsoenlijke middenpartij" Het leverde hem prompt protest op van de andere kandidaat-lijsttrekkers. Begrijpelijk: wat moet je in de praktische politiek met het zo moralistische begrip "fatsoenlijk" - wat is dat nou precies?
In termen van vertrouwen kan ik het wel zeggen: ik denk dat CDA'ers als Verhagen veel onbetrouwbaarder zijn dan Wilders - die zijn machtspositie wel lekker vond zitten, maar zich uiteindelijk toch zijn doelgroep, én zijn kiezers herinnerde. Dus het CDA moet weer een betrouwbare partij worden.

Ze zijn kennelijk nog niet zover daar, in de top waar het allemaal om de knikkers gaat. Ze kunnen een samenwerking met de PVV ook niet uitsluiten: je moet nooit nee zeggen, al zitten we liever in de buurt van de middenpartijen VVD en PvdA.

Niet moralistisch bedoeld, meer zoals "fatsoenlijk" in het spraakgebruik ook kan duiden op kwantiteit in plaats van op kwaliteit: het CDA is nog lang geen fatsoenlijke middenpartij. Ze duwt de VVD meer naar rechts, en ze trekt de PvdA naar rechts. Als zodanig is het een stevige rechtse partij. En af en toe, voor haar fatsoen, bij verkiezingen en zo, en als de leden weer eens een goed gevoel moeten krijgen, laat één van de voormannen een linksig windje, zeg maar een sociaal klinkend geluid horen - om pront voor de broek te krijgen van andere voormannen.

Ik ga trouwens voor de verkiezingen een fatsoenlijke partij opzoeken. En dit bedoel ik wel moralistisch.
Ik was eigenlijk van plan om na de totstandkoming van het kabinet Wilders ... zo moet je het toch zien, want toen Wilders wegliep was er ineens geen kabinet meer ... na die vertoning van Rutte en Verhagen dus, heb ik gezworen nooit meer te gaan stemmen. Maar, om mijn stem niet verloren te laten gaan, moet ik wel stemmen - opdat onfatsoenlijke partijen als VVD, PVV en CDA niet profiteren van mijn afwezigheid op 12 september.