Er zijn verschrikkelijk veel redenen om het woord exodus niet te gebruiken voor de Palestijnen op de vlucht.
Het woord duidt op een uittocht van mensen die weg willen van een plek waar ze slaaf zijn. In de preambule van de 10 geboden zegt God het duidelijk: ik ben de Here Uw God die U […] uit het diensthuis geleid heb. En een diensthuis kan nog positief zijn – heb je een diensthuis dan ben je niet werkloos, dan kun je met opgeheven hoofd een brood kopen – maar de King James is niet mis te verstaan: out of the house of slavery.
De Palestijnen moeten weg van de plek die hun lief is, hun geboortegrond, hun vaderland. En ze moeten niet zomaar weg, nee, ze worden weggebombardeerd. En dat worden geen 40 jaren in de woestijn, nee, de woestijn wordt hun bestaan, tot veel verder dan aan het derde en aan het vierde geslacht.
En die exodus wordt hen aangedaan door mensen die weten wat die exodus heeft betekend, die Exodus met een hoofdletter schrijven, een Exodus die ook gezien kan worden als de uiteindelijke opmaat tot hun diaspora - de Joodse Diaspora.
Het etiket Exodus kan bovendien niet gehangen worden aan een onmenselijke actie waar we een beter woord voor hebben: genocide. Ook wel genoemd ethnic cleansing, in de taal van de grote broer die deze cleansing mogelijk heeft gemaakt: Israel's almighty Enabler aan de overkant van de oceaan.
Verschrikkelijk veel redenen dus om het woord Exodus niet te gebruiken, sprekend over het wrede lot dat de Palestijnen getroffen heeft.
De New York Times doet het.
Ergens in een artikel schrijft ze: […] the Israeli military appeared to have been unprepared for the exodus of people its Gaza City offensive would unleash.
Én ze kopt het ook nog: AN OVERWHELMING EXODUS AS ISRAEL POUNDS GAZA.
Een nieuw dieptepunt in de empathie voor het lijden van het Palestijnse volk.
No comments:
Post a Comment