De United States of America heeft zichzelf altijd de meest hoogstaande democratie gevonden, het heilige der heiligen. A City on a Hill, een licht voor de wereld – daarmee verwijzend naar het evangelie van Matteüs. Ook wel: a beacon of hope.
Ook hier weer een flagrante ontkenning van de scheiding van God en de Staat.
Bovendien, ik heb dat altijd niet alleen overdreven gevonden, maar een (zeer) verwrongen beeld. Inmiddels zijn ze, als een schip op het strand, een baken in zee voor andere democratieën. Geen baken van hoop.
Ik zou het niet durven opschrijven als ik het zelf verzonnen had. Maar er zijn genoeg Amerikanen die daar ook zo over denken. Hier is zo’n mijmering daarover:
America as the shining city upon a hill
Deze plaat komt uit de blogpost die aan bovenstaande link is verbonden. De schrijver daarvan is, zoals gemeld, ook zeer kritisch, en ik vind dat dat zichtbaar is in de gekozen illustratie. Er is wel shining, en er is ook wel een heuvel maar het ziet er toch niet naar uit dat er (al) een stad is. Er zijn in ieder geval donkere wolken.
De prominent aanwezige vrouwelijke figuur, eerder een mooie meid dan een goddess, zou de Manifest Destiny moeten verbeelden, de idee dat de blanke man door God geroepen was om het Noord Amerikaanse continent in te richten en te onderhouden.
Wel, mocht dat ooit zo zijn geweest, Amerika als hét lichtende voorbeeld voor de wereld … een Amerikaanse burger mag toch wel chauvinistisch zijn home of the brave de hemel in prijzen, al roept dit nu ook het beeld op van James Joyce’s Citizen: proffering a belligerent ultranationalist political philosophy, tinged with xenophobia, to anyone within earshot … het lichtende voorbeeld dus, dan wordt de verrotting die inmiddels heeft plaats gevonden, en zich manifesteert in het gedrag van Trump, ook en vooral gedemonstreerd in deze editorial van de New York Times:
Now Is Not the Time to Tune Out
Ze enumereren een heleboel “ernstige” overschrijdingen van drempels, wetten die met de voeten getreden worden, maar ook wel dingen waarvan ik me verwonderd afvraag: kan dat niet door de beugel?
Om een voorbeeld van de ernstige, angstige overschrijdingen te noemen, daar waar Trump, toch de hoogste gezagdrager, zich ernstig heeft vergaloppeerd: de gratieverlening aan alle Jan 6 insurrectionists. Officieel heeft hij die bevoegdheid, maar niet met de bedoeling vijanden van de democratie, die wetshandhavers aangevallen hebben en verantwoordelijkheid dragen voor de dood van enkelen van hen, vrij op de straat te zetten en ze aldus aan te moedigen.
En ook eentje die ik niet als overschrijding van zijn bevoegdheden zou willen aanmerken: Trump heeft zich een adviseur aangemeten. Musk. Okay, oogt niet als een sympathieke man, in ieder geval niet tegenover de harde werkers van de overheid. En iedere werker roept ach en wee, en ook alle democraten, leadership, kiezers en pundits altesaam. Die man is ongekozen zeggen ze, en ook niet gescreened. En ik denk: nou en, dat is in NL schering en inslag, voor ieder ministerie afzonderlijk, en daar zitten ook nog DEI-protagonisten bij.
Maar er is er ook een die de NYT niet noemt. Daar waar Trump als President van de Verenigde Staten, die shining city upon a hill, de moral guardrails aan zijn laars lapt, en helemaal met zijn eigen belang bezig is: zijn “gesol” met de Palestijnen en zijn “geinige plannetje” met Gaza wordt niet vermeld. Gesol is een eufemisme van jewelste natuurlijk, maar ik noem het maar zo, want onder Trump’s whatch is er in ieder geval, op het moment van schrijven, nog geen bom gevallen. Nog niet.
Wel, het is heel begrijpelijk van de NYT dat ze Gaza niet noemt, want op het moment dat ze dat zouden noemen, zouden ze zichzelf en de democraten een bijna verblindende spiegel voorhouden.
Daarmee gedraagt de NYT zich als de gemiddelde democratische kiezer, want die vindt nog steeds dat Biden/Harris ten onrechte is ondergegaan, en die wil in dit verband niet praten over het doodslaan van een kleine 65.000 Palestijnse vrouwen kinderen mannen.
Het is de schuld van de uncommitted dat Trump nu aan de macht is, vooral die van Michigan, die zijn daarmee begonnen en Biden is daarmee ten onrechte gestraft voor wat deze niet-kiezers wel Biden’s war hebben genoemd, waaraan verbonden wat de Palestijnen aanduiden als Biden’s legacy: de genocide in Gaza.
En van dat aankleven had in ieder geval een fatsoenlijke vrouw als Kamela Harris verschoond moeten blijven. Vinden de Democraten.
No comments:
Post a Comment