Vorige week werd aan Ahmed al-Sharaa, de leider van de HTS die momenteel in Syrië de macht in handen lijkt te hebben, de vraag voorgelegd of vrouwen wel naar de universiteit konden gaan. Zijn antwoord was zodanig dat het duizenden vrouwen de straat opgejaagd heeft om voor hun rechten op te komen.
Überhaupt een rare vraag. Waarom vragen ze zo’n man niet of jongens wel het recht moeten hebben om naar de universiteit te gaan. Hij heeft de jongens immers hard nodig, als mannen maar ook nog kindsoldaat zijnde, om de macht te behouden.
Wat zou eigenlijk het criterium zijn om te zeggen: de ene kunne wel, de andere kunne niet?
Wel, in het westen kunnen we daar iets over zeggen. Vlak na de Tweede Wereldoorlog was het aantal vrouwen dat studeerde minimaal en nu, zo’n 70 jaar later, is dat gelijk getrokken. En al veel meer dan een paar jaar, dus de vraag is gewettigd: zijn we er daarmee op vooruit gegaan?
Ogenschijnlijk niet, zou ik antwoorden. Het schouwspel van het maatschappelijk sociaal wereldgebeuren ziet er nog net zo belabberd uit als voorheen. Dus, hoe moet je die jongens en meisjes met wetenschappelijke ambities dan bekijken?
Ik denk dat er een betere vraag is, een beter criterium – op basis van mijn langdurige, nu en dan intensieve strijd tegen de klimaatpaniek en tegen hen die behoefte voelen om de planeet te redden. Ook bij die wetenschappelijke populatie, de klimaat-jongens en -meisjes is de m/v-bezetting wel zo’n beetje gelijk. En dat leidt niet tot goede wetenschap. Dat klimaatgebeuren leidt tot angst - gelijkelijk onder de mannen als onder de vrouwen - en angst is niet alleen een slechte raadgever maar ook, en bovenal, een slechte basis om universitair onderwijs te gaan volgen en wetenschap te bedrijven.
Er is zelfs een club Scientist Rebellion, naar eigen zeggen uniting against climate failure.
Dus, ik zou tegen Sharaa willen zeggen: maak nou niet dezelfde fout die ze in het westen gemaakt hebben - de vrouwen net zoveel als de mannen – of dezelfde fout als de moslimoverheden - alleen jongens.
Stel aan een jonger iemand die wil gaan studeren een simpele vraag: ben je bang voor climate change.
Komt het antwoord “ja” dan weet je: die kan ik beter niet naar de universiteit sturen, dus die moet maar in het leger.
Komt het antwoord “nee” dan weet je: die is geschikt voor een wetenschappelijke carrière
PS
foto's van mannen met lange messen en van mannen met hoge voorhoofden gaan er genoeg rond in de ether, dit is geschreven n.a.v. vrouwen die voor hun rechten opgekomen zijn
No comments:
Post a Comment