Joodse woede

Door zowel betrokken observatoren als door “neutrale” toeschouwers wordt er regelmatig voor gewaarschuwd dat je de begrippen “Israëli” en “Jood” niet mag verwarren. Daar kun je een hele boom over opzetten … maar het komt er op neer dat, als er al kwaad bedreven wordt in die contreien, dan mag dat niet Joods kwaad heten. Een beruchte “worsteling” in CDA kringen, en ook bij de ChristenUnie. (Bij de SGP is dat nooit een worsteling geweest, Israël kan geen vlieg kwaad doen.)

Dan komt er dit bericht, n.a.v. het recente landjepik op de West Bank.

Dat daar in het Midden-Oosten een bijbels conflict wordt uitgevochten, waarbij Israël in alles het Mozaïsche gelijk aan haar zijde heeft, en de oudtestamentische gevechtsorder luidt: gij zult allen doden, geen man, noch zijn vrouw, noch één van zijn kinderen zal in leven blijven – dat laat aan duidelijkheid niets te wensen meer over.

Het bijbels-Joodse gelijk van de jongste zoon van Isaak, Jakob, die door God Israël werd genoemd, die Esau opzij schoof en zichzelf het eerstgeboorterecht toeëigende.