PvGA: de Partij vande Groene Arbeider

Vandaag de nieuwe column van Frits Abrahams gelezen. Een beetje naïef. Maar dat mag ik wel in onze Frits: hoe naïever, hoe positiever je kunt schrijven over allerlei. Hij probeert de nieuwe partij die uit PvdA en GroenLinks (of moet ik zeggen GroenLinks en PvdA) moet opstaan smoel te geven: nieuwe naam, nieuwe leider.

Die nieuwe naam, daar komt ie niet uit.
Dat ik in de kop van deze post een suggestie doe, is niet omdat ik het beter meen te weten dan Abrahams, dat ik wel kan wat hij niet kan. Gewoon, een suggestie.
Groen van GroenLinks zit er in. Arbeid zit er in - arbeider uiteraard, want als Rutte geld naar Klimaat schuift - jaja, hoofdletter - of Jetten geld naar Klimaat haalt - dan is dat in zekere zin wel groene arbeid, maar het zijn geen arbeiders waarmee een fatsoenlijke sociaaldemocraat zich zou willen vereenzelvigen.
En het ritme van PvdA, dan dus PvGA, heeft toch altijd nog voor stemmen gezorgd, of de PvdA nou wel of niet aan het neoliberaliseren was.

Ik bedoel maar, ’t is een acceptabele naam. Een boeket madeliefjes in de vuist, en je kan er zo het campagnepad mee op.

Uit de leider kwam ie wel: Frans Timmermans.
Dat kan natuurlijk niet. Da’s geen arbeider. Wel een klimaatuitslover, maar dat doet ie zeer bureaucratisch - met een stapel rapporten op beide handen tot aan het plafond. Handen waarop geen kloofje te bekennen valt, en ook geen rouwrandje onder de nagel.
Laat ik duidelijk zijn: ik heb zelden of nooit op een sociaaldemocraat gestemd en ik zal zeker nooit op Frans Timmermans stemmen ... van z’n levensdagen niet.

Hoe komt Abrahams aan die naam?
Wel, EenVandaag heeft een enquête doen houden onder duizenden kiezers van beide partijen - ik wist niet dat de PvdA nog steeds duizenden kiezers heeft - en daar kwamen enkele namen uit tevoorschijn.
1. Ahmed Aboutaleb
2. Frans Timmermans
3. Jesse Klaver
4. Attje Kuiken
5. Femke Halsema - jullie weten wel: die van die klok op het Leidseplein die aangeeft hoeveel tijd ons nog rest voordat het klimaat definitief instort.

Abrahams is het dus niet eens met nummer 1.
Wel, ik vind het hele rijtje nogal ... uh ... ruiken. Ik zal in ieder geval nooit op Frans, en ook nooit op Jesse én ook nooit op Femke stemmen. (Trouwens, als ik Femke was zou ik wel drie keer nadenken voordat ik die prachtbaan van Burgemeester van Amsterdam op zou geven - er zijn haar een paar voorgegaan: Van der Louw, Peper, Cohen. Is slecht afgelopen met die jongens.)
Beter is het om met iets heel nieuws te komen. Met deze mensen wordt het de bureaucratisch-democratische verbeelding aan de macht om het klimaat te verheffen. Dat is ze met de arbeider niet gelukt, dus ik zou niet weten waarom dat ineens wel gaat lukken met Het Klimaat.

Abrahams heeft wel één goed argument voor Timmermans. Onze Frans zou gezegd hebben: Literatuur, kunst, cultuur zijn in dit verband geen luxe, maar essentieel bij het doorgronden van de mensensoort en waartoe zij collectief en individueel in staat is. Frits Abrahams is helemaal vertederd. Timmermans doet hem dan zelfs, heel nostalgisch, aan Joop den Uyl denken. Nou, dat is een beetje veel van het goeie, vind ik.
En dan die volzin: literatuur is in zekere zin kunst, en literatuur en kunst zijn in ieder geval onderdeel van (de) cultuur. Maar, bovenal, als Timmermans daadwerkelijk de mensensoort had doorgrond, zoals God dat doet volgens de psalmdichter ...

Gij kent mij, Gij doorgrondt mijn daân
Gij weet mijn zitten en mijn staan

... als dat dus werkelijk zo was, dan zou ons Fransje begrepen hebben dat ie beter nooit de sociaaldemocratie in had kunnen gaan, en dat ie subiet op zou moeten houden met de klimaatdemocratie. Ons Franske is nou toch al langer dan Jezus bezig met zijn klimaatevangelie ... en wat kan ie met eigen ogen zien? In Ukraine maken we er met zijn allen - ja, met zijn allen! - weer een grote rotzooi van.

Maar, Frits Abrahams heeft hoop. Hij schrijft: Met zo’n partijleider gaan we in Nederland hopelijk weer wat meer lezen.
Die hoop deel ik niet, maar ik wil hem wel graag delen. En als het waar is dat Frans veel blijft lezen, en Jesse veel gaat lezen, en Femke ... en dat iedereen veel gaat lezen ... als het waar is dat we zoveel gaan lezen, en kunst gaan kijken dat we geen tijd meer hebben voor dat klagelijke geouwehoer over klimaat ... wie weet, misschien dat ik dan wel op ons Franske ga stemmen.