tot de tanden toe

De Koning heeft gesproken. Diezelfde Koning die, vanwege Covid, op een bijna lege Dam in Amsterdam zei: Niet normaal maken wat niet normaal is.

Ik heb het nog eens nagekeken: woorden als “indrukwekkend” vielen.
Het AD werd verweten dat zinnetje in haar verslaggeving weggelaten te hebben en er kwam het vermoeden van een complot.

Nu bracht de Koning een bezoek aan een kazerne waar Oekraïners getraind worden om in hun land effectief oorlog te voeren, om Russen en Noord Koreanen en ook nog Chinezen te doen sneuvelen ... of zelf te sneuvelen, ook niet ondenkbaar. En de Koning sprak woorden die iedereen normaal is gaan vinden: om veilig te blijven moet Nederland zich tot de tanden toe bewapenen.
Zijn vriend Rutte zegt het.
NSC, zonder Pieter, zegt het.
De Partij voor de Dieren zegt het.

De oorlogshitserij mag nu officieel normaal worden.

Bertolt Brecht schreef het zo op:

Mein Sohn, ich hab dir die Stiefel
Und dies braune Hemd geschenkt:
Hätt ich gewußt, was ich heute weiß
Hätt ich lieber mich aufgehängt.

Jaap van de Merwe schreef het in zijn vertaling, gezongen door Adèle Bloemendaal, los van het fascisme:

‘t Militair zoekt voor jou al een slagveld
Hoe kan ik voorkomen, dat die bende jou straks door de molen stampt

Wat ik zei, flinke jongen, was niet overdreven
Al mijn zorg voor jou was toch niet verspild
Ik heb me niet opgeofferd om te beleven
Dat je straks in 't prikkeldraad hangt en om water gilt

via de Volkskrant: Dmitri Lovetsky AP Photo

Jaja, we weten het wel - de consequenties en de complicaties. We kunnen het uittekenen.
En toch ...
Het mag weer normaal worden: oorlog. Het mag benoemd worden en besproken. En we moeten ons er warm voor lopen.
Eigenlijk nooit weg geweest van normaal.

Maar we hadden ooit Juliana. En die heeft, godbetert, het pacifisme nog uitgelegd aan het Amerikaanse Congres.
Hee Willem, jouw Oma!