Groen doen: verantwoorde yoga-kleding

NRC - ze noemt zichzelf nog immer de slijpsteen voor de geest - had weer eens een artikeltje. Er was iemand dood gegaan: iemand die heel veel om taal gaf. Zijn ouders zagen hem wel graag als priester, maar hij brak die opleiding voortijdig af. Niet geschikt voor de discipline, denkt zijn broer.
Hij deed de MULO en ging werken bij het gasbedrijf. Daarna werd hij conciërge op een Tilburgs lyceum. Hij blonk uit in het maken van lesroosters, en in het terugdringen van het spijbelen door als een Pietje secuur de presentielijsten te controleren.

En hij blonk uit in taalvaardigheid. Zozeer, dat de rector hem aanmoedigde om een mo-akte te halen. De lagere klassen hebben zodoende het Nederlands van hem geleerd. Ik denk dat dat geen slecht schoolvoorbeeld was om je aan te spiegelen ... voor taalvaardigheid wel te verstaan.
Hij hield niet van literatuur, en weigerde met leerlingen verhalen - verzinsels! - te lezen. Spelling en grammatica, dat bepaalde de levensnorm.

En zo is het gebeurd dat hij na zijn pensionering carrière heeft gemaakt bij het Genootschap Onze Taal, waar ze hem als corrector van drukproeven en adviseur omarmd hebben - adviseur die als secondant van de directeur van het genootschap raad gaf aan de premiers Lubbers en Kok over taalgebruik in de troonrede. De zogenaamde Taaladviesdienst. Dat kan niet als succes worden gezien - denk aan het feit dat het Genootschap Onze Taal als woord van 2013 koos het door de politiek verzonnen nonsensbegrip participatiesamenleving.

Iedere week wijdt NRC een berichtje aan een lid van de samenleving die overleden is, en daartoe voorgedragen is door een ander lid van de samenleving.
Ik gun het meneer Wil Sterenborg - dat is de naam van deze man - graag, maar kunnen ze bij NRC niet iets geprofileerders bedenken?

Ach, het past wel bij de slijpsteen voor de geest. Neem nu een ander recent artikeltje: Lekker duurzaam yogaën, met als ondertitel Groen doen Elke week gidst NRC je richting een duurzaam leven. Het schrijfsel (aanbevolen leestijd 1 minuut ... vooral niet over nadenken dus) bedoelt advies te geven over het kopen van duurzame en verantwoorde yoga-kleding - ingebed in ook een wekelijkse serie: NRC Groen doen Elke woensdag de laatste ontwikkelingen rond klimaat, energie en duurzaamheid.
Een must voor het NRC publiek, want een aanbevolen artikel daarnaast kopt: De nieuwe elite onderscheidt zich met yoga, podcasts en havermelk. En, zeg nu zelf, wie wil er nou niet bij de elite horen? Bedoeld wordt, denk ik, de elite die zich voor haar geestelijk leven laat slijpen - of leiden! - door de NRC.

Mag NRC dan geen aandacht schenken aan deze dingen?
Wis en waarachtig wel. Dat hoeven ze niet aan mij te vragen.

Is er iets mis met dit soort artikelen dan?
Uh ... nou ja ... het valt me op dat er in die wekelijkse necrologie nooit eens aandacht geschonken wordt aan een varensgezel die, na eerst in Marseille naar de hoeren te zijn geweest, in de Golf van Biskaje over boord slaat omdat ie een borreltje teveel op had ... nostalgia vanwege dat hoertje. Zeg maar, een vent die nog wat gekleurds aan zijn leven heeft weten te geven.

En wat heeft het nou helemaal met klimaat te maken?
Aha ... dat is niet omdat NRC zelf zegt dat het met klimaat te maken heeft. Ik heb het hier ook niet over het klimaat dat dertig jaar weer tot uitdrukking brengt. Ik heb het over het denkklimaat dat de hele samenleving aan het verzieken is, en dat zijn climax gevonden heeft in de klimaatangst, in het klimaatalarmisme.

Een man die niet van literatuur houdt, maar wel de puntjes op de i weet te zetten ... en nooit een borreltje hé, z’n leven lang een solist ... zo iemand enkele kolommen in je krant geven (let wel, leestijd: 2 minuten!), portretteren in de slijpsteen van de geest ... dat zegt iets over het kleine denken.
Een artikel over verantwoorde yogakleding ... ach, laten we er over ophouden. De NRC gidst je naar een braaf oppassend leven. Schaafijzer van de bange deugd.

Voor iemand die dat door heeft, had ik dit niet op hoeven schrijven.
Eigenlijk ben ik heel erg bang dat ik één van de heel weinigen ben die dit zo ziet.

NB 2
Dit is de voorlaatste impressie over de climate wars.
Voor de laatste impressie van die climate wars zie: systemen, modellen ... en het klimaat