Paris vaut bien une messe

Ronald Plasterk dus!

Wat zou dat toch zijn, met het torentje, dat sommige mensen er alles voor over hebben om daar een tijdje te mogen zitten. Onze Ronald schijnt er àlles voor over te hebben. Niet dat hij een machtswellusteling is. Welnee, daar een paar jaar te mogen zitten is op dit moment het mooiste waarvan hij denkt dat hem dat kan gebeuren.

Ooit hebben ze Helmut Schmidt gevraagd of hij het ambt van Bondskanselier met genoegen had vervuld. En dat was toch een ras politicus, en ook nog machtsbelust.
Er antwortete und sprach: Eigentlich nicht sonderlich gern, nein. Diese Aussage begründete er damit, dass das Amt des Bundeskanzlers eine sehr große Belastung vor allem für das Privatleben sei.

Maar onze Roland schijnt er ’s nachts van te dromen … of er niet van te kunnen slapen.
En nu heeft ie er zelfs een excuusbriefje voor over gehad.
Een kattebelletje noemt Trouw dat denigrerend. Nota bene een serieuze bijdrage om het land te redden van een sociaal links groen kabinet.

Het is niet dat ik het Ronald niet gun. Als er één is die ik er graag zou zien zitten dan is hij het wel.
Ik ben nu zeer egoïstisch en denk dan mee te mogen maken dat het klimaatbeleid langzaam maar zeker in elkaar zal storten.

kop, boven het maaiveld uitgestoken

Moet toch kunnen. Die kop, dat is toch een heuse staatsmankop!

update 1:
Er valt alvast één opmerkelijke tegenstelling te constateren: VVD-jongeren willen niet met Wilders, de NSC-jongeren zien Wilders wel zitten, maar hebben grote problemen met Plasterk. Het kan verkeren, zei Bredero al.

Niet veel later wordt bekend dat ook de VVD-jongeren Plasterk niet zien zitten.

Dit alles om Pieter een hart onder de riem te steken? Of willen de jongeren het signaal afgeven, aan alle vier de fractieleiders: wel samen met de man van die kopvoddentaks, en het minder minder; niet met een sociaal-democraat?

update 2:
Dat gaat Wilders toch niet toestaan?
Gisteravond (vrijdag) hebben Omtzigt en Plasterk met elkaar gesproken. Na afloop waren beiden onbereikbaar voor commentaar. Dat belooft niet veel goeds. Maar Omtzigt die opnieuw Wilders mag dwarsbomen?

Ik heb die Omtzigt nooit zien zitten, maar zo langzamerhand wordt het een klein, dreinerig kind.

update 3:
Zowel NRC als Omtzigt zitten nu Plasterk “op de hielen”. NRC meldt, zonder slagen om de arm, dat Plasterk ten onrechte alleenrecht heeft geclaimd op een uitvinding. Dat maakt zijn octrooiaanvraag (zeer) problematisch. Omtzigt heeft een octrooispecialist ingeschakeld om te vragen of dat allemaal wel door de beugel kan.
Plasterk lijkt daarmee cotto, zoals ze dat hier in Italië zo mooi zeggen.
Bovendien heeft een advocaat op persoonlijke titel een aanklacht ingediend tegen Plasterk wegens valsheid in geschrifte.

Maar, NRC heeft (nog) niet met Plasterk gesproken. Dus de vraag rijst: blijkt dit allemaal waterdicht te zijn, of is het aanvechtbaar en krijgen we zoiets als de bonnetjesaffaire van Bram Peper?
En opnieuw, de gretigheid waarmee iedereen achter Plasterk aan gaat staat in schril contrast tot het publieke “witwassen” van extreemrechts naar rechts.

update 4:
De “feiten” stapelen zich nu op. En de "news" outlets melden graag als nieuws wat een andere krant als “ernstig” heeft aangemerkt.
Het meest bezwarende?
Plasterk heeft een keer gebeld met Sywert.

Die Sywert ja.
Kan het erger? Dat die Plasterk nog in de buurt van Den Haag durft te komen Een gotspe!

Vroeger zongen we, met Wim Kan: waar we heen gaan, Jelle zal wel zien.
Misschien dat we straks zingen: waar we heen gaan, Ronald zal wel zien.

Maar voorlopig is ’t nog: waar dat heen gaat moet Ronald eerst nog zien …
Ik ben meer dan gemiddeld nieuwsgierig – zeg maar: zeer, zeer benieuwd.

- + - + - + - + - + -
eindspel

“Haagse bronnen” hebben nu vastgesteld dat Plasterk niet meer houdbaar is. Dat varkentje hebben ze mooi gewassen. Maar het zou mij niks verbazen dat Plasterk een paar mensen naar de beklaagdenbank gaat roepen. Moet kunnen op basis van smaad met aanzienlijke reputatieschade. Waaronder een ex-collega die vond dat Plasterk wel tegen wat meer mensen sorry had kunnen zeggen, en dat in een publieke app breed heeft uitgemeten.

Een Volkskrantjournalist had wel een bizondere versie van het sorry-briefje, dat eindigde met een soort mene tekel upharsin: Sorry Pieter. Je bent een tunnel ingelopen. Dat je Ronald Plasterk daar bent tegengekomen, is niet je grootste probleem.

En dan is er die Amsterdamse advocaat die, in plaats van iemand te verdedigen tegen morele verontwaardiging bij de rechtbank, en daar een flinke rekening aan te verbinden, zijn eigen morele verontwaardiging over Plasterk in het geding bracht en Plasterk voor de rechter gaat slepen. Betaalt ie uit eigen zak. Zegt hij.
Wel, journalisten zijn erg onder de indruk van climate change, dus die zullen hier wel niet achteraan gaan. Maar ik zou dat wel doen als ik journalist was. Want een advocaat die zelf de kosten van een geding gaat dragen om een maatschappelijk belang te dienen, nee, dat wil er bij mij niet in. En ik ken genoeg planeetreddende NGO’s die geld zat hebben om een activiteit te financieren en zo graag mee zullen werken aan alles wat er toe kan leiden dat Plasterk ongeloofwaardig wordt als columnist tegen climate change, als ie er al niet uitgeschopt gaat worden door de Telegraaf.

Gaat Wilders dit toestaan? Vindt hij Plasterk ook onhoudbaar?
Ik moet denken aan de totstandkoming van het kabinet Den Uyl. Terwijl de pre-constituerende vergadering al had plaats gevonden, en de afspraken voor de beëdiging waren gemaakt, moest er nog een vuiltje worden weggewerkt: er moest een plekje worden gezocht voor Marcel van Dam, ook een figuur die sociaal niet echt houdbaar was. Die zoektocht was geen sinecure. Maar Den Uyl wilde Marcel er bij hebben. Na veel heen en weer gebel vonden ze de oplossing: Van Mierlo kon Van Dam “onderbrengen” bij Gruyters, als staatssecretaris bij Volkshuisvesting, naast Jan Schaefer.
Den Uyl belde Burger om dat even te regelen – “geringe” aanpassing van de formatieafspraken. Burger steigerde. Den Uyl persisteerde. Burger weigerde: ik ben hier de formateur, ik bepaal wat er gebeurt. Waarop Den Uyl zei: weet je wat je doet, Jaap? Ga jij maar naar de Koningin en zeg dan maar dat het niet door gaat.
Binnen een half uurtje was de zaak beklonken.

Dus Wilders, laat zien dat je het in je hebt om in de schaduw te kunnen staan van echte staatslieden.